Φώτα σβηστά
Post Views: 7
Σαν ένα ψέμα μοιάζεις,
με τη σκιά σου όλα τα αλλάζεις.
Τσίγαρο – αποτσίγαρο,
καπνός και ερημιά.
Κρεβάτι και θηλιά,
κορμιά μου δανεικά.
Καθώς το πρόσωπο αλλάζεις συνειδητά,
σε παίρνει ο άνεμος μακριά.
Με ένα ρούφηγμα πίσσα νικοτίνης,
σε βρίσκω στα κελιά του νου, της σκοτοδίνης,
καθώς σαρκία θύματα μετρώ.
Δεν είσαι εδώ
ή μήπως είσαι;
Φοβάσαι να ιδωθείς,
τα μυστικά σου να μη δείξεις;
Τον έρωτά σου απόψε
με εμένα μην τον χαραμίσεις.
Τελειώνει το τσιγάρο,
καλύτερα μην έρθεις,
θα έχω τα φώτα όλα σβηστά.
Δεν έχω χώρο για ερωτική σκιά.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Post Views: 7
