Θύματα ταπεινά
Δύσκολες και δύσβατες καταστάσεις περνούν από μπροστά μου. Διαχωρίζονται σε κατηγορίες οι άνθρωποι. Θλιβερό μεν, αλλά δυστυχώς συμβαίνει. Οι θύτες και τα θύματα. Αυτοί που απλά ξοδεύουν την ζωή τους και οι άλλοι, οι επιλεκτικοί, που τη ζουν. Εσύ πάντα τη δεύτερη κατηγορία να προτιμάς. Και να φροντίσεις να παραμένεις ευλαβικός και ταπεινός. Να σε χαρακτηρίζει η μετριοφροσύνη και η αξιοπρέπεια και όχι να περιφέρεσαι άσκοπα παίζοντας ένα ρόλο αξιολύπητο και θλιβερό, εκείνο του υποτιθέμενου θύματος, που στην ουσία είναι ο θύτης.
Να επιλέγεις να σηκώνεις την καρδιά σου, μα όταν χρειάζεται να χαμηλώνεις το βλέμμα σου. Για τις στιγμές εκείνες που άθελά σου έστρεψες βέλη και πλήγωσες καρδιές και ανθρώπους. Να έχεις την οξυδέρκεια, την αντίληψη και κυρίως την ενσυναίσθηση να αναγνωρίζεις τις στιγμές που πόνεσες ανθρώπους. Που έκανες λάθος. Να φροντίσεις να διατηρείς την ανθρωπιά σου και να μη γίνεσαι ένας άξεστος άνθρωπος που αγαπάει το συμφέρον μόνο. Να φροντίζεις συχνά να καθαρίζεις την καρδιά σου, να την κάνεις κρυστάλλινη και να βγαίνεις από εκείνες τις σκοτεινές αβύσσους που κάποιες φορές επιπόλαια παρασύρεσαι και ακολουθείς.
Μην επιλέγεις το σκότος, δε θα σε πάει ποτέ μπροστά. Κανένα φως δε νικήθηκε από το σκοτάδι. Πάντα η αλήθεια και το φως κέρδιζε και ξεσήκωνε τις θύελλες. Να είσαι πάντα καθάριος, να μην επιτρέπεις σε κανέναν να ακουμπάει τις ευαίσθητες χορδές σου αν δε διακατέχεται από τον απαραίτητο σεβασμό. Να μάθεις να φεύγεις με αξιοπρέπεια από ανθρώπους που δε σε επιθυμούν πλέον, να μη ζητιανεύεις αγάπη, να μην κάνεις σαν μικρό παιδί που του πήραν το παιχνίδι μέσα από τα χέρια του.
Να φεύγεις με ψηλά το κεφάλι και να μην κλαψουρίζεις. Nα φεύγεις από καταστάσεις και ανθρώπους και να έχεις μεγάλο εκτόπισμα. Να γεμίζεις και να αδειάζεις το χώρο αντίστοιχα αλλά με την προσωπικότητά σου, όχι με συμπεριφορές μη σοβαρές. Να μάθεις να μετράς τα λόγια σου, να εκπέμπουν σοβαρότητα και αποφασιστικότητα. Να μην είσαι πουθενά παρατηρητής, αλλά να επιλέγεις το ρόλο του πρωταγωνιστή.
Να μπορείς να ευτυχίσεις παρέα με τον εαυτό σου πρώτα και να μην αναζητάς πουθενά δεκανίκια υποστήριξης. Να παράγεις αγάπη και να είναι το φάρμακό σου προς κάθε θύμα και να μην επιλέγεις ποτέ το ρόλο του θύτη. Φθείρει τις ψυχές και δεν γιατρεύεσαι ποτέ.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
