Όποιον δρόμο και να πήρα πίσω γύρισα. Στο γυαλί που μας χωρίζει μπροστά κατέληξα. Σαν να είχε το γυαλί μαγνήτες, να με τραβούσε πάλι πίσω. Σαν να με έδενε μια αόρατη κλωστή μαζί του. Μόνιμα να βρίσκομαι προσκολλημένη επάνω του, όλο μάτια, να σε παρατηρώ.
Σε κοιτώ, σε μελετώ, αποκρυπτογραφώ τις κινήσεις σου. Εσένα που είσαι πίσω απ’ το γυαλί και δεν μπορώ να αγγίξω. Εσένα που μου αποκαλύπτεις πτυχές σου που άλλος δεν έχει δει. Πληγές σου που άλλος δεν έχει γνωρίσει. Το παιδί εκείνο που κατοικεί μέσα σου κλεισμένο στον κήπο ενός κάστρου. Το παιδί εκείνο που τις μέρες μασκαρεύεται ενήλικας και κανείς δεν το καταλαβαίνει. Τι τυχερή που είμαι που μου σύστησες εκείνο το παιδί! Τι ευλογία να μου έχεις συστήσει τους δαίμονές σου όλους!
Θέλω τόσο να το σπάσω το γυαλί κι ας κοπώ. Θέλω τόσο να αγγίξω όσα μου έχεις αποκαλύψει πίσω από την ανθεκτική βιτρίνα σου. Να πάρω από το χέρι το παιδί, να κοινωνήσω το αίμα των πληγών σου. Να μπω κι εγώ στον κήπο του δεσποτικού σου κάστρου. Μα, κοίτα κατάρα, δε σπάει το γυαλί! Δεν κομματιάζεται, ούτε καν ραγίζει. Κι έτσι μένω πίσω του να σε παρατηρώ, από μακριά να σ’ αγαπάω. Να σε συντροφεύω νοητά, να είμαι εκεί για σένα, δυο βήματα από σένα, μα όχι μαζί σου.
Μια Πηνελόπη που εκούσια περιμένει τη μέρα εκείνη που οι ψυχές μας θα αποδεσμευτούν από τα σώματά τους, θα πετάξουν πάνω από το γυαλί και θα ενωθούν ως το άπειρο.
Μέχρι τότε λατρεύω το γυαλί που δεν είναι τοίχος, όπως αυτός που υψώνεις μπροστά από τους υπόλοιπους ανθρώπους για να προστατέψεις το παιδί που έχεις μέσα σου.
Εύα Κοτσίκου
Post Views:19
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
