Επανασυγκρότηση

Κι αν ένιωσες μια μέρα πως σε πέταξαν, σκουπίδι, ανάμεσα στα πολλά, περισσευούμενο προϊόν, πολλαπλής χρήσης – κατάχρησης, σύλλεξε τα κομμάτια που τόσο άγαρμπα σου ξεκόλλησαν και επανασυγκροτήσου.

Πολλοί θέλησαν το “καλό” σου, ως επίγειοι Σωτήρες, εκτός από σένα, για πολλά, πολλά χρόνια.

Και εσύ, μες στην αφέλεια και την εμπιστοσύνη, τους άφηνες στο παιχνίδι αυτό.

Όμως, μια μέρα, θα ξαναδείς το πρόσωπό σου ολόκληρο, όπως ήταν πριν, χωρίς δρόμους δακρύων.

Θα δεις να καθρεφτίζεται το γάργαρο γέλιο ενός μικρού παιδιού, που είχε κρυφτεί σε μια γωνιά, μουδιασμένο και μοναχικό.

Κι αν οι νύχτες σού απλώνουν το παράπονο σαν πέπλο, κι αν ονειρεύεσαι και ξυπνάς νιώθοντας μέσα σου το κενό, αγκάλιασε εκείνο το παράπονο και παρηγόρησέ το.

Επειδή έτσι πρέπει να γίνει. Επειδή μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις για σένα.

Κι άσ’ τους μωρέ να λένε, αυτοί πάντα θα λένε.

Εύη Μαυρογιάννη