Χιόνι και πάθος

Μέσα στο χιόνι, τρεμοπαίζει μια φλόγα.
Πες με τρελό, μα σου λέω πως το ‘δα!
Μέσα στο κρύο, μια φωτιά συντηρείται.
Μια τόση φλογίτσα που να σβήσει αρνείται.

Κάτω απ’ το χιόνι θαμμένη μια λέξη
κι ένα παιδί που παλεύει να παίξει.
Πέντε γράμματα που φωτίζουν και καίνε,
δε λέω ψέματα, πάθος το λένε!

Φυσάει αέρας, το μυαλό ταξιδεύει.
Τι νέους κινδύνους η καρδιά ορμηνεύει;
Κλείνω τα μάτια μου να ξαποστάσω,
μήπως αντέξω, μήπως χορτάσω.

Χαράζει εκ νέου ή μήπως νυχτώνει;
Βλέπεις οι άνθρωποι έμειναν μόνοι.
Νικάει το άδικο κουρσεύει το δίκιο
και μετονομάζεται σε πράγμα ανδρίκιο.

Παγώνουν τα δάκρυα, τα λόγια μου χάνω,
τα πόδια μου λύνω και πέφτω στην άμμο.
Στάχτη ή χιόνι πέφτει τριγύρω;
Πες μου καρδιά μου, να μείνω ή να φύγω!;

Φιλίνα Ιγνατιάδου