11 Ιανουαρίου 2022
Share

Κάποια μέρα

Θα έρθει κάποια μέρα που θα ξυπνήσεις ήρεμη από το φως του ήλιου που θα μπαίνει από τις γρίλιες του παντζουριού. Δεν θα πεταχτείς σαν ελατήριο από το κρεβάτι, απότομα και γρήγορα και με την καρδιά σου να βροντοκοπάει σαν τρελή μέσα στο στήθος σου από την ταχυκαρδία. Θα παραμείνεις στη θέση σου και θα κοιτάς τη σκόνη που χορεύει ανέμελη μέσα σε μια αχτίδα φωτός. Θα ψιθυρίσεις σιγανά ένα ρυθμό. Θα παραμείνεις με τις πυτζάμες. Ένας λεκές από παγωτό σοκολάτα που θα δεσπόζει περίτρανα στο πάνω μέρος της, θα μαρτυρά τι όμορφα που πέρασες την προηγούμενη νύχτα! Τίποτα σπουδαίο, είχες χαλαρώσει στον καναπέ με ταινία, λιχουδιές και ένα αγαπημένο πρόσωπο ώστε να μοιραστείτε το γέλιο από τις κωμικές σκηνές και τη γεύση του παγωτού.
 
Κάποια μέρα οι τοίχοι στο χρώμα της ώχρας στο σπίτι που ζεις δε θα μοιάζουν απειλητικοί, μα θα θυμίζουν γλυκιά κρέμα σαν εκείνη που σου έφτιαχνε η μαμά σου μωρό! Θα νιώθεις ασφάλεια και θαλπωρή και δε θα κάνεις πια δεύτερες σκέψεις για τους ανθρώπους. Θα βάζεις το κλειδί στην πόρτα σου και θα απελευθερώνεις το «αχ» της ανακούφισης και όχι το «ωχ» της θλίψης.
 
Κάποια μέρα θα εξορίσεις τη λύπη μακριά και ελεύθερη πια θα βρεθείς σε μια παραλία ένα απόγευμα του Ιουνίου, θα είσαι με κόσμο που σε αγαπά, θα χορέψεις μπροστά στο ηλιοβασίλεμα ανάλαφρη και απελευθερωμένη από βάρη περιττά.
 
Κάποια νύχτα θα σε πάρει ο ύπνος γλυκά ενώ ένα χέρι θα κρατάει το δικό σου τόσο απαλά, ώστε να νιώθεις το χάδι, τόσο σφιχτά, ώστε να νιώθεις σιγουριά. Το βράδυ θα κυλήσει χωρίς κρίσεις πανικού και κομμένες ανάσες, χωρίς βάρος στο στήθος και φόβους και άσχημες σκέψεις.
 
Κάποια στιγμή θα πας να πάρεις το κοριτσάκι που έχεις ξεχάσει σε ένα παλιό, κλειστό και σκοτεινό σπίτι και θα του πεις: «Τέρμα τα σκοτάδια, φύγαμε για το φως!» κι εκείνο θα χαμογελάσει, θα σκάσει στα γέλια, θα χοροπηδάει από τη χαρά του.
 
Κάποια στιγμή κάποιος θα σου πει: «Ετοιμάσου, φεύγουμε, πάμε ταξίδι», και δε θα σε νοιάζει τι θα αφήσεις πίσω σου γιατί πίσω σου θα είναι όλα στη θέση τους και τακτοποιημένα, μέσα σου θα είναι όλα στη θέση τους και τακτοποιημένα.
 
Κάποια στιγμή θα γελάς, θα χαμογελάς. Θα αλλάξουν όλα. Εσύ θα τα αλλάξεις. Κάποια στιγμή. Όχι αυτή. Όμως, να είσαι σίγουρη, την αμέσως επόμενη…
 
Εύα Κοτσίκου 

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει