Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο
Post Views: 9
Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο.
Το βλέμμα μου θολό ατενίζει έναν μισό ορίζοντα.
Από τα σύννεφα και κάτω,
φόβος κι ένας ενοχλητικός συριγμός.
Από τα σύννεφα και πάνω,
μαύρο τοπίο και κενό.
Μία σιωπή απλώνεται παντού.
Σταμάτησαν όλα να κυλάνε.
Μόνο ο χρόνος συνεχίζει αμείλικτος το ταξίδι του.
Σε κάθε τικ του ρολογιού
τρέμεις μη λείψεις από το επόμενο τακ.
Ξυπνώ σε έναν κόσμο αβέβαιο,
σε έναν κόσμο ασταθή.
Χορεύω βαλς με τις λύπες μου
και ταγκό με την προσμονή μου.
Και καταλήγω να αγκαλιάζω τον εαυτό μου.
Κλείνω τα μάτια μου και σφίγγω τα χείλη μου.
Τα χαμένα μου όνειρα προσπαθώ να αποφύγω.
Η μουσική που ηχεί σε ένα μακρινό ραδιόφωνο
σταμάτησε να γιατρεύει τις πληγές μου.
Ψάχνω ένα καταφύγιο, μια χώρα μυστική, έναν τόπο ξένο.
Να τρέξω, να φύγω, να χαθώ.
Μα η ζωή δε συγχωρεί τους λιποτάκτες.
Το χρωστώ
στην -κάποτε-
αθωότητα μου να είμαι θαρραλέα.
Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο.
Τα χείλη ήταν η πρώτη απώλεια.
Τώρα που ανέβηκε στα μάτια,
να δω πώς θα παλέψω.
Φιλίνα Ιγνατιάδου
Post Views: 9
