Μην ξεχνάς την χαρά
Αναρωτιέσαι πόσο κοντά βρίσκεσαι στην τάση της εποχής που θέλει τους ανθρώπους επικοινωνιακούς και άνετους. Ρίχνεις μια ματιά και βλέπεις πάνω από χίλιους ανθρώπους φίλους στα social media. Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε συνδεδεμένοι και αυτό μας επιτρέπει να καλλιεργήσουμε και να εξελίξουμε τις γνωριμίες σε αληθινές φιλικές σχέσεις. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια ουτοπία γιατί δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ καμιά τέτοια πρόθεση. Αν και ο σημερινός άνθρωπος διαθέτει κάθε δυνατό επικοινωνιακό μέσο, δεν έχει την παραμικρή επιθυμία να ανοιχτεί και να σχετιστεί. Αντίθετα, απομονώνεται ολοένα και περισσότερο στο δικό του μικρό κύκλο ανθρώπων και ενδιαφερόντων.
Σε ό,τι αφορά την προς τα έξω εικόνα του, φροντίζει την υπερέκθεση της προσποιητής ευτυχίας. Υπάρχουν περιπτώσεις που καταβάλλεται υπερπροσπάθεια προβολής της ‘’ευτυχισμένης ζωής’’ και απέχει πολύ από αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Όλα θα γίνονταν ευκολότερα εάν συνειδητοποιούσαμε ότι η ζωή μεταβάλλεται και η αίσθηση της ευτυχίας επίσης. Αυτό που παραμένει σταθερό είναι η ικανότητά μας να ξαναβρίσκουμε τη θέληση για ζωή μετά από μια δυσκολία ή απογοήτευση. Εάν έχουμε καταφέρει να επανερχόμαστε μετά από αρνητικά ερεθίσματα και εάν ανασύρουμε τις θετικές σκέψεις, τότε είμαστε αυτοί που παρατείνουν την ευτυχία. Η αληθινή ανθρώπινη δύναμη πηγάζει από την ενότητα, οι ισχυροί συναισθηματικοί δεσμοί είναι το υπόβαθρο για ευτυχισμένα άτομα. Η ουσιαστική επαφή λειτούργει ως αντίδοτο της δυστυχίας. Άνθρωποι που προσφέρουν γενναιόδωρα συναισθηματική ασφάλεια και χαρά, τείνουν να έχουν αυξημένα επίπεδα ντοπαμίνης και σεροτονίνης. Οι αληθινές σχέσεις βοηθούν στην κατανόηση του εαυτού μας, βαθιά εκεί μέσα μας κρατάμε τον πόνο που μας έχουν προκαλέσει κάποιες άλλες αρνητικές σχέσεις.
Ο λαός μας λέει πως το χαμόγελο είναι μεταδοτικό. Η χαρούμενη στάση και η χαρούμενη διάθεση δημιουργεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δημιουργήσουμε ακριβώς όπως ένας καλλιτέχνης το έργο του. Η χαρά είναι πνευματική κατάσταση άσχετη από την ύλη και ενισχύει την προσωπικότητα και τον ψυχισμό. Επιβάλλεται να έχουμε τη δύναμη να επισκιάζουμε τα άγχη χρησιμοποιώντας ως μέσο τη χαρά. Να εφευρίσκουμε τρόπους αλλά και λόγους για να χαιρόμαστε. Επίσης, καλό θα ήταν να μην αναβάλλουμε τη χαρά. Ας μην είμαστε επικριτικοί και δεικτικοί χαρακτηρίζοντας ως ανόητους αυτούς που γελούν. ‘’ Η πιο χαμένη από όλες τις μέρες είναι εκείνη που δε γελάσαμε”. (Νικολά Σαμφόρ, Γάλλος συγγραφέας). Είναι σημαντικό να σκεπτόμαστε και να μεταχειριζόμαστε ευγενικά τη χαρά, γιατί καλύτερα να προκαλείς το γέλιο παρά τον περίγελο. Δικαιούμαστε να είμαστε χαρούμενοι ‘’Πάρε μου το ψωμί αν θέλεις, πάρε μου τον αέρα, αλλά μη μου παίρνεις το γέλιο σου”. (Pablo Neruda’).
Παρασκευή Φωτοπούλου