Μέσα στα σημάδια του χρόνου, η συνταγή για να φαίνεσαι πάντα νέα είναι να έχεις ένα μόνιμο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη, διαρκείας, σαν εισιτήριο λεωφορείου απεριορίστων διαδρομών.
Μπορεί οι ρυτίδες να αυλακώνουν το πρόσωπό σου, μα μέσα σου εσύ θα αισθάνεσαι παιδί. Ένα παιδί που ψάχνει να βρει τρόπους να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με αισιοδοξία. Ένα παιδί που πεταρίζει η καρδιά του και θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Τι κι αν τα πράγματα δεν είναι εύκολα ή δεν έρχονται όπως τα θες;
Οι ρυτίδες γερνάνε μόνο το σώμα, όχι την καρδιά σου. Εκείνη παραμένει ένα παιδάκι που τρέχει χαρούμενο μέσα στα πόδια σου να σου θυμίσει πως έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου και ας περπατάς με μαγκουρίτσα. Σίγουρα θα έχετε δει ηλικιωμένους να συμπεριφέρονται σαν έφηβοι κι ας μην τους κρατάνε τα πόδια τους.
Εμένα η γιαγιά μου είχε περάσει τα ενενήντα και κάθε φορά που την έβγαζα φωτογραφία φτιαχνόταν και ζητούσε πάντα να τη δει. Αν δεν της άρεσε μου έλεγε: “βρε κορίτσι μου, σαν μπαμπόγρια με έβγαλες. Bγάλε με μια άλλη, πιο καλή!”, και στηνόταν πάλι, έπαιρνε πόζα και το χαμόγελο της την έκανε να μοιάζει σαν κοριτσάκι. Τι κι αν είχε παρά λίγα χρόνια έναν αιώνα ζωής;
Εγώ θέλω όλες οι ρυτίδες που θα υπάρχουν επάνω στο πρόσωπό μου να είναι από τα χαμόγελα που σκόρπισα και που θα σκορπίσω ακόμη, όχι από τα βάσανα που θα γεράσουν την καρδιά μου και θα την αυλακώσουν.
Θέλω η γοητεία των χρόνων μου να φαίνεται και να μην την καλύπτω με make up. Θέλω όταν δε θα με κρατάνε τα πόδια μου με τη φαντασία μου να τρέχω και να χορεύω όπως έκανα πάντα. Τι κι αν θα έχω ρυτίδες και άσπρα μαλλιά; Θα είμαι μια έφηβη με βαμμένα άσπρα μαλλιά.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
