Ας μιλήσουμε για την αγάπη μας. Ας φωνάξουμε το “σ’ αγαπώ” μας μήπως και αφυπνίσουμε εκείνους που έχουν βουλιάξει στον καναπέ τους αρνούμενοι πως υπάρχουν στιγμές ευτυχίας εκεί έξω.
Ποιος ξέρει, καλοκαίρι πλησιάζει. Ίσως βγούνε έξω από τους τέσσερις τοίχους που ήταν κρυμμένοι τόσο καιρό. Ίσως θυμηθούν πώς ήταν να αγκαλιάζονται από έρωτα.
Πες μου, σου λέω δυνατά, το “σ’ αγαπώ”, μπας και ταρακουνηθεί κάποιος και πει “βρε εσύ εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που αγαπιούνται, τι κάνω εγώ κλεισμένος εδώ μέσα;”
Ας γίνουμε εμείς η αιτία που έστω και ένας θα θυμηθεί πως η ζωή είναι όμορφη και μοναδική. Πως η αγάπη είναι πολύτιμη. Που θα χαμογελάσει και θα μπει ξανά στο γλυκό “παιχνίδι” του φλερτ. Έστω ένας να ερωτευτεί, θα πούμε πως κάτι κάναμε που μεταδώσαμε το πόσο πολύ νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον.
Ας ελπίσουμε να αλλάξει κάτι γύρω μας. Θέλω να βλέπω περισσότερα ζευγάρια να πιάνονται χέρι χέρι. Να γεμίσει ο ντουνιάς από καρδούλες και ερωτόλογα. Αυτό θέλω. Έναν κόσμο ντυμένο με χάδια αγάπης. “Σ’ αγαπώ” σου φωνάζω, να ακουστώ ως τα πέρατα της γης!
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι’ αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
