Ένας άτιμος φτιαχτός σταυρός (Ανεμολόγιο)
Κατά κόσμον υπαρκτοί.
Μες στον κόσμο φανεροί.
Οι καλοί.
Οι κακοί.
Οι αδιάφοροι.
Οι βαλτοί.
Βουτηγμένοι στον ανθρωπισμο της απανθρωπιας τους οι τέσσερις κατηγορίες τους
Εκ δεξιών, οι καλοί για τον εαυτό τους και την κλίκα τους.
Οι αποδεκτοί και αποδεχόμενοι τους τίτλους επίγειας απαστράπτουσας τιμής – αποκλειστικά – μεταξύ τους.
Εξ’ αριστερών, οι κακοί, που στην ίδια κρίση εμμένουν αμετακίνητοι και αμετανόητοι για εκείνους· οι πρώτοι.
Οι αφορισμένοι και κατάπτυστοι στων πέτρινων χρόνων τους τα μαρτύρια.
Καταγής, να στέκουν οι αδιάφοροι.
Οι σιωπηλοί και αγέλαστοι στων γελασμένων καιρών τις θορυβώδεις πράξεις.
Στην κεφαλήν – στο ύψος του μετώπου τους – να βλέπουν τους βαλτούς για να εποφθαλμιούν μέχρι την κατάλληλη στιγμή εξολόθρευσής τους.
Οι σύμφωνοι και συμφωνημένοι, στων ήσυχων νερών να ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά της αδράνειας των πολλών.
Έτοιμος ο όρκος όλων τους.
Η καθ’ ολοκληρίαν υποταγή τους:
” Στον ουρανό.
Στη γη.
Στα δεξιά.
Στα αριστερά. “
Ο άτιμος φτιαχτός τους σταυρός.
Η ” ομερτά ” τους.
Οι τέσσερις κατηγορίες τους.
Τέσσερα μέτρα και τέσσερα σταθμά.
Μέχρι να καταφέρουν να γίνουν δύο.
Τούτος ο αιώνιος διακαής τους πόθος!
Και μετά το χάος.
Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
