Αυτοσεβασμός

Αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να διδάσκεσαι στο πέρας του χρόνου, είναι ο αυτοσεβασμός. Σέβομαι τον εαυτό μου και δεν τον χαλαλίζω σε καταστάσεις, ανθρώπους, λόγια και πληροφορίες που δεν έχουν να μου προσφέρουν τίποτα! Σέβομαι το χρόνο μου και δεν τον αφιερώνω σε οτιδήποτε δε μου φτιάχνει τη διάθεση και δε με ανεβάζει ένα σκαλί παραπάνω ως άνθρωπο . Φροντίζω για την ψυχική μου ηρεμία. Απομονώνομαι κάθε φορά που το έχω ανάγκη , χωρίς να αισθάνομαι ενοχή, από τη στιγμή που αυτό χρειάζομαι τη δεδομένη στιγμή. Ακούω την ψυχή μου και το σώμα μου και φροντίζω να είμαι παρών στη ζωή μου. Δεν απολογούμαι για το ποιος είμαι, όσοι είναι παρόντες στη ζωή μου το γνωρίζουν.

Δικαιούμαι να κάνω λάθη. Δικαιούμαι να πηγαίνω με το δικό μου ρυθμό. Κανείς δε φοράει τα παπούτσια μου και εγώ δε φοράω κανενός. Συμπονώ μέχρι ένα σημείο, αν αρχίσεις να με τρως βγαίνεις από το παιχνίδι. Δεν αρέσω σε όλους. Απόλυτα σεβαστό! Ζω και χωρίς την άποψή σου. Είμαι υπεύθυνος για το δικό μου σταυρό κι εσύ για το δικό σου. Δίνω ευκαιρίες, αρκεί να φέρνουν αποτέλεσμα. Είμαι εγώ και φροντίζω να είμαι χρήσιμος για τους γύρω μου. Έχω φως και σκοτάδι. Νιώθω συχνά ταραχή, αλλά και ευλογία. Μαθαίνω κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Παρατηρώ, δοκιμάζω και αναθεωρώ. Συνειδητοποιώ πως χωρίς σεβασμό και όρια δεν πας ούτε μέχρι το περίπτερο.