Τελεία

Το τέλος δεν έρχεται με ένα αντίο.
Έρχεται με μια τελεία.
Και η δική μου κάνει κρότο μέσα στις νύχτες σου.
Θα ακούς το θόρυβό της όταν φύγει το άρωμα από τις νοικιασμένες στιγμές που ζεις.
Και τότε το παγωμένο σου εγώ θα ζεσταίνεται με την ανάμνησή μου.
Τα δάκρυά μου έσβησαν το μελάνι του χεριού μου και αυτό γέμισε χιλιάδες σελίδες έρωτα και πόνου.
Δε θα με αγαπάς για πάντα, η καρδιά σου δεν ξέρει καν τι είναι αυτό.
Το κορμί σου δε ζωντανεύει και καίγεται πλέον, απλά αναλώνεται για να σβήσουν οι ανάγκες σου.
Οι πιο γεμάτες και όμορφες στιγμές της ζωής σου ήταν ουτοπία ενός τρελού που πίστεψε σε σένα.
Αποφασίζω ότι μπορώ, ότι θέλω και έχω να δώσω χρόνο στα μάτια που στάζουν αγάπη όταν σε κοιτούν, όχι όμως στα δικά σου..
Δεν υπάρχει δειλία, εγωισμός και απόφαση εδώ.
Μόνο πρόφαση να καλύψεις το ότι για σένα ο άλλος ήταν μια πέτρα, που πάτησες και απλά συνέχισες.
Και όταν θα παραπατάς, την πέτρα αυτή θα ψάχνεις..
Τελεία…

“Τελεία”

Γιώργος Πεππές