Αγγελιαφόροι
Έρχονται μερικές στιγμές κάποιες σκέψεις στο μυαλό μου, γύρω από τους ανθρώπους που παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Μπορώ να πω πως θαυμάζω κάποιους, όχι για τα εξωτερικά τους προσόντα, την προσωπικότητά τους, ή ό,τι κατάφεραν να αποκτήσουν οτιδήποτε στον «υλικό» κόσμο απαραίτητα. Είναι «κάτι» το οποίο με εμπνέει, παράλληλα μου κεντρίζει το ενδιαφέρον να τους παρατηρήσω περισσότερο…
Κάποιοι άνθρωποι δίνουν έναν αγώνα τεράστιο. Τους θαυμάζω για το πόσο αγωνίστηκαν και αγωνίζονται να καταφέρουν αυτό που ήθελαν πολύ, αλλά κυρίως να σταθούν στα πόδια τους με αυτό που λέμε συνήθως: αξιοπρέπεια…
Θαύμασα το ζήλο τους, την πίστη τους, την υπομονή τους, το κουράγιο τους, γιατί πάλεψαν σε αντίξοες συνθήκες και πέρασαν από δύσκολα μονοπάτια της ζωής. Πολλές φορές θρηνήσανε αγαπημένους τους, πρόωρα, ξαφνικά, «άδικα». Όμως με πολύ κόπο, σκούπισαν τα δάκρυά τους και συνέχισαν τη ζωή τους. Στερημένοι οι άνθρωποι αυτοί πολλά, που για άλλους ανθρώπους ήρθαν εύκολα στο δρόμο τους.
Από πού άντλησαν τόση δύναμη; Ποια είναι η πηγή αυτή που τους τροφοδότησε και εξακολουθεί να τους τροφοδοτεί την ψυχή με αυτό το κουράγιο; Η πίστη τους, η ανάγκη να κρατηθούν; Γιατί θα πει κανείς, τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν;
Ένα όραμα, μια ελπίδα, ένας στόχος, όπως κι αν το χαρακτηρίσω, τους ενισχύει ψυχικά με έναν σιωπηλό τρόπο, διακριτικό, στα μάτια των άλλων…
Χαίρομαι που συνάντησα κάποιους ανθρώπους με τόση φωτεινότητα, γιατί για μένα όλο αυτό είναι φως. Είναι ζωή, γνήσια, αληθινή, σαν την πηγή με το γάργαρο νερό που ξεδιψά όποιον πλησιάσει κοντά της και το ζητήσει. Μόνο στη θέα αυτής της πηγής παίρνει κουράγιο να πλησιάσει περισσότερο. Όσο το σκέφτομαι, ναι, η πίστη τούς κράτησε και τους κρατά δυνατούς. Έγιναν «άγγελοι» μέσα από τις δυσκολίες τους, καλύτερα ίσως να τους χαρακτηρίσω «αγγελιαφόρους» αυτού του μηνύματος της «πίστης», της δύναμης, του κουράγιου τους, που μεταδίδουν και στους άλλους.
Μέσα από εκείνους πλησίασαν κι άλλοι αυτή την πηγή, διψασμένοι για λίγη σιγουριά, που κάποιες φορές την εμπνέουν άνθρωποι που αγωνίστηκαν. Από τότε, σαν άλλοι κήρυκες μιας πραγματικότητας που πολλοί αγνοούν, συνεχίζουν να δίνουν παράδειγμα και στους άλλους μέσα από τη δική τους ζωή. Είναι, ξέρετε, βαθιά γραμμένο στην ψυχή τους αυτό που τους «χαρίστηκε». Ένα πολύτιμο δώρο που το σέβονται και το ακόμα πιο αξιοπρόσεχτο, είναι πως το «προσέχουν» να μην αλλοιωθεί από οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει αρνητικούς σχολιασμούς, ή να τραβήξει το ενδιαφέρον ανθρώπων που θα θέλουν να το εκμεταλευτούν.
Σκέφτομαι, πως όπως και να αισθάνονται αυτοί οι αγγελιαφόροι του μηνύματος της πίστης και μόνο που αναπνέουν, που ζουν σε αυτό τον κόσμο είναι αρκετό για να απλώνουν την ενέργεια αυτή που έχουν γύρω τους. Γιατί ό,τι αξίζει περισσότερο στη ζωή είναι δωρεάν και αυτό ίσως δε φαίνεται πολύ, δεν κάνει θόρυβο, αντίθετα σωπαίνει και μένει στην άκρη να λάμπει για όσους θέλουν να το διακρίνουν.
Μαριάνθη
Αγαπώ να μοιράζομαι αυτά που έχω στην ψυχή μου. Από μικρή ηλικία αισθανόμουν πως υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, η ύπαρξή τους ήταν σαν δίαυλοι επικοινωνίας με την στιγμή που ζούσα. Ένοιωθα πως κάτι ήθελαν να πουν σε όσους πίστευαν στην ύπαρξή τους. Ήθελα να γράψω ποιήματα και φυσικά το πραγματοποίησα γράφοντας και τώρα για ότι αισθάνομαι, για ότι επικοινωνώ με τους κόσμους που άνοιγαν και συνεχίζουν να ανοίγονται στα μάτια της ψυχής μου. Οι σκέψεις γίνονται δημιουργήματα φωτεινά όταν προέρχονται από αυτούς τους κόσμους και αφηγούνται πολλά από αυτά που ίσως βοηθούν και άλλους αν τους πιστέψουν και θέλουν να τους γνωρίσουν. Η Αγάπη είναι η κατευθυντήριος διαδρομή για αυτήν την προσφορά και όποιοι την αναζητούν, περνούν από πολλά επίπεδα γνωριμίας μαζί της. Ταξιδεύουν στους μυστικούς δικούς της κόσμους μέσα από τους διαύλους που συνδέουν την δική μας πραγματικότητα μαζί τους...
