Να έρθεις σαν εξαίρεση
Post Views: 8
Να ‘σαι βροχή θέλω.
Να βρεις ρωγμές και να περάσεις
κι ως το μεδούλι του κορμιού,
ως της ψυχής τα έγκατα,
στους λαβυρίνθους του μυαλού,
κατάκοπος
μα νικητής να φτάσεις.
Αγέρα δε σε λαχταρώ.
Πολλή βοή και λίγο χάδι
ειν’ οι αγέρηδες
κι ύστερα φεύγουν μακριά.
Κι αν να ριγείς σε κάνουνε,
τίποτα δε σου αφήνουνε.
Σαν αστραπή μες στο σκοτάδι,
σαν μάταιο πυροτέχνημα,
μένεις ν’ αναρωτιέσαι τελικά:
“Αλήθεια το ‘δα
ή μήπως του μυαλού μου ήταν μια αποκοτιά;”
Να’ σαι αστέρι θέλω.
Ήλιος να στέκεις βασιλιάς,
μέρα ή νύχτα κι αν περνά
να ξέρω πως υπάρχεις.
Δικό σου φως να σπαταλάς
μα πάντοτε τη φλόγα σου
άσβεστη να την έχεις.
Πλανήτη δε σε λαχταρώ.
Μήτε και δορυφόρο.
Σαν το ληστή,
μες στα σκοτάδια μοναχά
τη μάσκα σου να βγάζεις
και με το φως των αστεριών το δανεικό,
λάμψη να υποκρίνεσαι
φιγούρες για να κάνεις.
Να έρθεις σαν εξαίρεση
και όλους τους κανόνες να ντροπιάσεις!
Σφαίρα να έρθεις φονική,
να σφηνωθείς μες στην ψυχή,
κι ό,τι ο χρόνος πάγωσε
μεμιάς να το εσπάσεις!
Κατερίνα Πανταλέων
Post Views: 8