Άνθρωπος Εναντίον Γης
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη
Το βασίλειο της φύσης τεράστιο, η δύναμη της απόλυτη. Κι όμως ο άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια έχει την τάση να την υποτιμά και να την πολεμάει με κάθε τρόπο. Η αρχή του κακού όταν θεώρησε το είδος μας πως είναι ξέχωρο κομμάτι αυτής, πως είναι κάτι ανώτερο, πως μπορεί τάχα μου να την τιθασεύσει. Η ίδια στέκει και παρακολουθεί τον εισβολέα, γνωρίζοντας ωστόσο πως σε αυτή τη μάχη, τη φαινομενικά άνιση, νικητής θα είναι μόνο ένας, αυτός που φέρει τα ισχυρότερα όπλα.
Η ζωή ωστόσο σε αυτόν τον πλανήτη δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμη με τον τρόπο που τώρα γνωρίζουμε. Αυτή η λεηλασία άνευ προηγουμένου πρέπει να σταματήσει. Δάση καταστρέφονται, πηγές ενέργειας μειώνονται, νερό μολύνεται, είδη εξαφανίζονται, όλα στο βωμό της ανάπτυξης και της ευημερίας των ευφυών δίποδων που κυριολεκτικά δανείζονται το χώρο που καταλαμβάνουν. Τίποτα όμως δεν είναι δικό μας, όσα απλόχερα η φύση μας προσφέρει, σε όλα όσα χρωστάμε την ύπαρξή μας, κάποια στιγμή η Γη θα μας τα πάρει πίσω. Είναι εδώ και παρατηρεί δημιουργώντας εσκεμμένα τη λαθεμένη αντίληψη πως είναι ευάλωτη μπροστά στο καταστροφικό μας πέρασμα. Έως ότου έρθει η ώρα που θα κάνει αυτό που πολύ καλά γνωρίζει: Να αναγεννηθεί από τις στάχτες της.
Η ιστορία έχει δείξει πως ο πλανήτης βρίσκει πάντα έναν τρόπο να επισκευάσει τη ζημιά. Σε αυτό το πλάνο, βέβαια, εμείς πιθανόν να είμαστε εκτός και ο λόγος είναι πως δε μας χρειάζεται για να τελέσει τη διαδικασία. Για να μπορέσει να επουλωθεί ένα τραύμα, πρέπει να καθαριστεί η πληγή και να απομακρυνθούν τα μικρόβια και ο κατεστραμμένος ιστός. Όπως επίσης, για να ολοκληρωθεί η επούλωση πρέπει να υπάρξει ανάπλαση και αυτό δε γίνεται με κατεστραμμένο ιστό, μονάχα με καινούργιο.
Την επόμενη φορά που θα ισχυριστούμε με κάθε βεβαιότητα πως ο υπεράριθμος στρατός μας υπερτερεί εξ αιτίας ενός υπερσύγχρονου εξοπλισμού, ας αναλογιστούμε πως η φύση διαθέτει πρωτόγονα μεν όπλα, ασυναγώνιστα δε. Μία κίνηση εκ μέρους της μπορεί να θεωρηθεί όπως λέμε και σε σκακιστικούς όρους, κίνηση ματ, συνεπώς τέλος του παιχνιδιού.
Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη
Ονομάζομαι Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη και ζω στην Αθήνα. Γράφω γιατί δε νιώθω εγώ όταν κάνω το αντίθετo.
