«Όταν τα πόδια λυγίζουν από το βάρος του ζυγού, πάψε με γαλήνια ενατένιση να καρτεράς φαντασιοκοπήματα» Γράφει η Μαρία Γκολγάκη. Η ιστορία θέλει τον γάιδαρο, ένα κατεξοχήν ζώο φορτίου και έλξης, να βλέπει το καρότο μπροστά του και να πορεύεται άβουλα. Στην πραγματικότητα, αν τον εκπαιδεύσει ο ζευγολάτης, ριζώνει […]
Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Δύο χρόνια πριν, δημιουργεί σάλο η φωτογραφία ενός τρίχρονου αγοριού από την Συρία που καθώς είναι τραυματισμένο και λίγο πριν πεθάνει, φέρεται να λέει: «Θα τα πω όλα στο Θεό». Ο φωτογράφος καταρρίπτει τον ισχυρισμό σχετικά με την εγκυρότητα του συγκεκριμένου γεγονότος, ωστόσο η επίδραση της […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Οι άνθρωποι έχουμε συχνά την τάση να αναπολούμε με ζέση το παρελθόν, σε μία προσπάθεια να αναβιώσουμε στιγμές, γεγονότα, ανθρώπους που ανήκουν σε κάποια άλλη περίοδο της ζωής μας. Σε κάνει να αναρωτιέσαι, ήταν τόσο πολύ καλύτερα τα πράγματα εκεί πίσω, ή επικρατεί η επιθυμία να […]
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Βεβαιότατα, είμαι άνθρωπος, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και η ανατομία μου το αποδεικνύει. Με όποια απόκλιση από το «φυσιολογικό», Θεέ μου, πόσο άσχημη λέξη, αναμφίβολα είμαι άνθρωπος. Χαίρομαι ή δε χαίρομαι, αυτό είναι άλλο θέμα, είμαι προικισμένος με νου, σκέψη και συναισθήματα. Το […]
Από την Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη Υπάρχουν πολλών λογιών φυλακές. Κάποιες έχουν τριγύρω τους ντουβάρια και κάποιες όχι, το ερώτημα που πλανάται όμως σχετίζεται με το κατά πόσο είναι εφικτό να δραπετεύσεις από αυτές. Στην περίπτωση της φυλακής με την έννοια που όλοι ξέρουμε, ο έγκλειστος βρίσκεται εκεί παρά τη θέλησή […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Η νύχτα, αναμφίβολα, αποτελεί από μόνη της ένα μυστήριο. Έχει την ομορφιά και συνάμα την ασχήμια που της πρέπει γιατί όσο διαρκεί όλα ησυχάζουν, ενώ στην ουσία τίποτα δεν είναι ήσυχο. Και ενώ το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση μικρότερης εγρήγορσης, προσπαθώντας να αναπληρώσει την ενέργεια που […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Τι όμορφο που είναι το περπάτημα! Σου δίνει την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας, ηρεμίας και επαφής με τις σκέψεις σου. Αρκεί να μην το κάνεις αναγκαστικά επειδή δεν έχεις αυτοκίνητο. Περπατάς, περπατάς, λοιπόν και συνήθως ο δρόμος δεν είναι μια ατελείωτη ευθεία. Θα πρέπει να στρίψεις, […]
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Τι θα γινόταν άραγε εάν ο καθένας από εμάς έκλαιγε, έβριζε, ξεσπούσε σε γέλια, χοροπηδούσε από τη χαρά του καταμεσής του δρόμου ως μέρος της αντίδρασης του στα ερεθίσματα που λάμβανε; Φανταστείτε για παράδειγμα τον εαυτό σας να γελάει ασυγκράτητα στο θέαμα του εργοδότη σας με […]
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Σύμφωνα με το Γερμανό φιλόσοφο, Φρίντριχ Νίτσε, «Η ελπίδα είναι το χειρότερο κακό, γιατί παρατείνει τα βάσανα των ανθρώπων.» Από την άλλη μεριά ο αρχαίος τραγικός, Ευριπίδης, υποστήριξε πως «Τίποτε δεν είναι χωρίς ελπίδα.» Ανάμεσα στις σκοτεινές, γεμάτες απαισιοδοξία σκέψεις που μας κατακλύζουν όταν οι προσδοκίες, […]
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Το βασίλειο της φύσης τεράστιο, η δύναμη της απόλυτη. Κι όμως ο άνθρωπος όλα αυτά τα χρόνια έχει την τάση να την υποτιμά και να την πολεμάει με κάθε τρόπο. Η αρχή του κακού όταν θεώρησε το είδος μας πως είναι ξέχωρο κομμάτι αυτής, πως είναι […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Υπάρχουν άραγε ερωτήματα που είναι καταδικασμένα να μείνουν αναπάντητα, ερωτήματα που σχετίζονται με τη μοναδικότητά μας, τη γενέτειρά μας, τις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου, το φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει, το σύμπαν, ή μήπως θα καταφέρει κάποτε η επιστήμη να ανοίξει την πόρτα προς όλα αυτά; […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη «Ανθρωπιά», παράγωγο της λέξης άνθρωπος. «Άνθρωπος», σύνθετη λέξη από τα ἄνω – θρώσκω (= αναπηδώ) – ὄπωπα (=βλέπω), πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη η ετοιμολογία της λέξης, ωστόσο αρκετά ενθαρρυντική η παρούσα αφού η δυναμική της εστιάζει στο ον που κοιτάζει προς τα πάνω. Αυτό τώρα που μας […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Έκατσε να κοιτάζει τη φωτιά, και στις στάχτες που είχαν αφήσει πίσω τους μερικά στριμμένα κλαδιά, μπορούσε να διακρίνει την εικόνα μιας ψεύτικης ζωής. Τριγύρω της και άλλοι θεοί, και όλοι μαζί έβλεπαν το ίδιο: απουσία βούλησης. Ανθρώπους αναγκασμένους να κοιτάζουν έναν τοίχο, βυθισμένοι στο […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Το ποιοι πραγματικά είμαστε το γνωρίζουν ελάχιστοι άνθρωποι στον κύκλο συναναστροφών μας, ακόμη και στην ίδια μας την οικογένεια. Το κρύβουμε τόσο καλά ή απλά δεν το βλέπουν; Θα θέσω άλλη μία παράμετρο, αυτή του να μην ξέρουμε τον εαυτό μας σε ποσοστό 100% ούτε καν […]
Της Λευκοθέας Μαρίας Γκολγκάκη Εδώ πάλι, σαν να είναι φτιαγμένος από άλλο υλικό, σαν να μην ισχύουν οι φυσικοί νόμοι για αυτόν, βρίσκεται κρεμασμένος πότε από τα χέρια, τα γόνατα και πότε από τον αυχένα του, στριφογυρίζει, αιωρείται με ευλυγισία που την έχουν θαυμάσει και οι πιο ικανοί που περάσανε […]