Ψυχή, είσαι μοναδική!
“Σε βλέπω και χαίρεται η ψυχή μου.”
“Μου μαύρισες την ψυχή με αυτό που είπες.”
“Με βάρυνε ψυχικά αυτή η κατάσταση.”
“Έχει ψυχή τελικά…”
“Βάλε λίγη ψυχή σε αυτό που κάνεις…”
“Τι ψυχή είσαι!”
“Το λέει η ψυχούλα σου…”
“Εγώ σου έδωσα την ψυχή μου κι εσύ;”
“Τι ψυχή θα παραδώσεις;”
“Πάνω απ΄ όλα η ψυχή.”
“Μα, δεν έχεις ψυχή μέσα σου;”
“«Καλή ψυχή» τώρα εμείς.”
Ψυχή παντού, σε όλα, στο βλέμμα, σε μια χειραψία, στο χαμόγελο, στην αγκαλιά, στην αγάπη. Ψυχή στον έρωτα, μη τον φοβάσαι, προσέγγισέ τον με σεβασμό. Ήρθε και θα φύγει, αυτό είναι σίγουρο, η ψυχή σου το γνωρίζει, εσύ το έχεις ξεχάσει, δεν πειράζει. Έχει κι αυτό το σκοπό του. Ψυχή στο «αντίο». Με κατανόηση και εκτίμηση, σε ό,τι έγινε, όπως έγινε, μέχρι εκεί ήταν. Η αποδοχή θέλει ψυχή. Ψυχή για τη συνέχεια, για να πάμε παρακάτω.
Γράφω με την ψυχή μου, όταν η ψυχή μου σωπαίνει, σωπαίνω κι εγώ. Οι λέξεις βγαίνουν από την ψυχή μου, βρίσκουν το στόχο τους στη δική σου ψυχή, αν όχι, τις κρατάς σε μια ακρούλα της και όταν τις χρειαστείς τότε θα είναι εκεί, την ώρα που τις θέλεις, τότε θα τις καταλάβεις ίσως περισσότερο. Η ψυχή μου με ξυπνά το πρωί, με κρατά στα χέρια της όλη την ημέρα. Αν έχει προβληματισμούς η μέρα μου, εκείνη είναι εκεί, για να μου δώσει στήριξη. Αν έχω ανάγκη για ηρεμία, με χαϊδεύει με στοργή. Με αγκαλιάζει το βράδυ, λέγοντάς μου «ώρα για ξεκούραση». Αν η μέρα μου ήταν καλή, θα μου πει: Είδες που ανησυχούσες; Αν όχι, τότε θα πει το γνωστό: “Δεν πειράζει, δεν έγινε και τίποτα…Αύριο, άλλη μέρα ξημερώνει”.
Αυτή επίσης, η ψυχή μου, έγραψε αυτό το κείμενο και φυσικά πάντα με αγάπη.
Μαριάνθη