Ο έρωτας
Ο Ένας, ο Απόλυτος, ο Κυρίαρχος, ο Ανατρεπτικός!
Με τα ίδια πάντα γνωρίσματα. Το σφίξιμο στο στομάχι, τις αϋπνίες, τις αλλαγές στην διάθεση, το πέταγμα στα σύννεφα, το απλανές βλέμμα!
Όλος ο κόσμος φαντάζει όμορφος και οι δυσκολίες, παιχνιδάκι!
Ο Έρωτας!
Αυτός ο μικρός σκανδαλιάρης Θεός που δεν υπολογίζει, δεν επιλέγει, όπου βρεθεί χορεύει και απαιτεί να ακολουθήσει τον ρυθμό του.
Ο Έρωτας!
Αυτός που δίνει αξία στην κάθε λέξη, στην κάθε ματιά, στην κάθε κίνηση. Ο Έρωτας..
Πως όμως τον βιώνουμε στο πέρασμα του χρόνου; Ποιες οι διαφορές και οι ομοιότητες σε κάθε ηλικία;
Όταν είμαστε 20 έχουμε όλο τον κόσμο στα χέρια μας. Κάνουμε όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Όταν δε ερωτευτούμε, όλα γίνονται ακόμα πιο όμορφα, δεν πατάμε στην γη. Η διάθεση μας μεταβάλλεται κάθε λεπτό. Ανυπομονούμε να νιώσουμε όλα όσα ακούμε να περιγράφουν καθώς μεγαλώνουμε, αυτά που διαβάζουμε στα βιβλία, αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση και στον σινεμά.
Προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για τα μεγαλειώδη συναισθήματα που θα έρθουν και ζούμε τα πάντα σε υπερθετικό βαθμό!
Η επιθυμία και το πάθος δεν γνωρίζουν τόπο, χρόνο, λογική.
Μεγαλειώδης είναι και η απογοήτευση που ακολουθεί όταν οι προσδοκίες μας δεν επαληθευτούν. Ο πόνος είναι πρωτόγνωρος, νομίζουμε πως δεν έχουμε λόγο ύπαρξης.
Μας σώζει η υπέροχη ηλικία των 20! Ο πόνος μετατρέπεται γρήγορα σε επιθυμία για εκδίκηση, σε επιθυμία για ζωή!
Για την ζωή που περιμένει στην επόμενη γωνία.
Στην υπέροχη ηλικία των 30 οι προτεραιότητες μας αλλάζουν, έτσι όταν ο έρωτας μας χτυπήσει την πόρτα είμαστε πιο προσεκτικοί. Δεν ανοίγουμε τα χαρτιά μας με το πρώτο κάλεσμα.
Στην προσπάθεια μας να «κρατήσουμε» αυτό που θεωρείται δικό μας περνάμε από κόσκινο τα λόγια και τις πράξεις. Γινόμαστε επιλεκτικοί καθώς στην ζωή μας έχουν ενταχθεί έννοιες όπως σοβαρή σχέση, γάμος, οικογένεια. Τα κριτήρια μας στην επιλογή συντρόφου διαφοροποιούνται. Σε αυτό βοηθάνε οι εμπειρίες που αποκτήσαμε από τις προηγούμενες σχέσεις μας.
Αυτό δεν είναι βέβαια ο κανόνας, αλλά τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζουμε το σκίρτημα της πρώτης μας νιότης στο πρόσωπο του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας.
Πολλές φορές απλά μας καλύπτει τα κενά που άφησαν οι προηγούμενοι και μας προσφέρει την ασφάλεια, την αποκατάσταση και την αναγνώριση μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Τι γίνεται όμως όταν διαβούμε το κατώφλι των 40;
Σε αυτή την ηλικία βιώνουμε την απόλυτη μοναδικότητα του έρωτα και συνειδητοποιούμε ότι τα συναισθήματα είναι πιο δυνατά, πιο συνταρακτικά από όταν ήμασταν 20!
Μάλιστα είναι τόσο δυνατά, που είναι ικανά να διαγράψουν την προηγούμενη ζωή μας, να ανατρέψουν την παρούσα, με τέτοιο τρόπο που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όλα τα προηγούμενα ήταν ένας απλός ενθουσιασμός!
Όσοι τυχεροί βρεθούμε αντιμέτωποι με τον έρωτα σε αυτή την δεκαετία της ζωής μας, αξιολογούμε τις ευκαιρίες διαφορετικά. Επιδιώκουμε να ζήσουμε το πάθος, την στιγμή με ένταση χωρίς να υπολογίζουμε το μετά, έχουμε διδαχθεί πλέον ότι η ζωή μετριέται σε στιγμές!
Έτσι παραγκωνίζουμε τις όποιες αναστολές μας και δινόμαστε με όλο μας το είναι. Η ωριμότητα των χρόνων μας είναι αρκετή για να μας ωθήσει σε νέες εμπειρίες που θα βαφτίσουμε μοναδικές . Δεν είναι τυχαίο που τόσα βιβλία, άρθρα, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κάνουν ιδιαίτερη αναφορά στον έρωτα σε αυτή την ηλικία, τιτλοφορώντας τα χρόνια αυτά τα καλύτερα της ερωτικής μας ζωής!
Η απογοήτευση θα έχει την ίδια ένταση, αλλά δεν μας οδηγεί σε αναζήτηση τρόπων εκδίκησης. Αποδεχόμαστε ότι έτσι είναι η ζωή!
Και φτάνουμε στην καθοριστική ηλικία των 50!
Αυτήν που βλέπουμε την κλεψύδρα να αδειάζει, που μιλάμε συνέχεια στον μέσο όρο του προσδόκιμου της ζωής μας, που αναζητούμε τρόπους επιβεβαίωσης από το αντίθετο φύλλο.
Συχνά πέφτουμε στην παγίδα της επιβεβαίωσης και προχωράμε σε ευκαιριακές σχέσεις με άτομα μικρότερης ηλικίας. Αξία έχει το να αρέσουμε και να είμαστε αποδεκτοί και όταν έρθουμε αντιμέτωποι με το Φθινόπωρο της ζωής μας και καταλάβουμε ότι το Καλοκαίρι μας, μας πρόσφερε εφήμερες ηδονές και αγκαλιές έτοιμες να μας πλανέψουν, συνειδητοποιούμε ότι χάσαμε την ουσία.
Ποια είναι αυτή; Μα ο ίδιος ο έρωτας!
Το μοίρασμα του κορμιού με ανθρώπους που πρώτα έχουν κατακτήσει το μυαλό μας.
Συναισθήματα μεγαλειώδη!
Από το μυαλό λένε, δεν απαλλάσσεται κανείς! Έτσι προσωρινά πιστεύουμε πως μας καλύπτει η εναλλαγή ανθρώπων και σωμάτων στα πλαίσια μιας περίεργης και ανούσιας επιβεβαίωσης!
Ο έρωτας στην στα 50 ελάχιστα διαφέρει από τα 40. Εκείνο που είναι ακριβώς το ίδιο όμως, είναι η αλλαγή στις προτεραιότητες μας βλέποντας την ζωή ξεμακραίνει. Το σίγουρο είναι πως δεν λέει αλήθεια αυτός που θα ακούσουμε να αναφέρει πως δεν τον αφορά!!
Υπάρχει άραγε διαβάθμιση του έρωτα;
Ο έρωτας είναι ένας!
Απόλυτος, κυρίαρχος, ανατρεπτικός. Δεν αλλάζει πρόσωπο και αμφίεση. Δεν περιμένει, σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του , χωρίς να σου δίνει χρόνο να αντιδράσεις.
Εμείς τον αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά μεγαλώνοντας.
Η κινητήριος δύναμη που θα βάψει τα πάντα στο κόκκινο της φωτιάς είναι μία:
Ο Έρωτας, ο Απόλυτος !
Μαρία Βουζουνεράκη
Αγαπάω τους ανθρώπους, όσο και τις λέξεις μου.
Τα μουτζουρωμένα και τσαλακωμένα χαρτιά, μοιάζουν με μια συννεφιασμένη ημέρα που περιμένει τον ήλιο να κάνει πρεμιέρα.
Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να ονειρεύεται και να ελπίζει.
Κάθε τι που ανασαίνει, είναι η δική μου έμπνευση.
Και είναι τόσο όμορφοι οι άνθρωποι, όταν γίνονται λέξεις στα μουτζουρωμένα σου χαρτιά!
