Με κούρασες ρε μυαλό
Ρε μυαλό, με κούρασες να μου δείχνεις όλο την ίδια εικόνα. Μόνο μια. Εκείνον. Με θυμώνεις που δεν αντέχεις την εικόνα κανενός άλλου στη μνήμη σου.
Ξέρεις κάτι; Δε μου αρέσει που είσαι σα το φύλλο στον αέρα. Τη μια λες πως δεν υπάρχει χώρος για κανέναν άλλον και την άλλη στιγμή νιώθεις απέχθεια, τον ρίχνεις στα μάτια σου και μετά πάλι νιώθεις τύψεις που το έκανες και πληγώνεσαι.
Τη μια σκέφτεσαι ό,τι του είσαι λίγη, και την άλλη ό,τι δε του αξίζεις γιατί του πέφτεις πολλή. Τη μια περνιέσαι για καρδιά και την άλλη θυμάσαι πως είσαι μυαλό. Τη μια λυγίζεις και την άλλη συνέρχεσαι. Πες μου λοιπόν ρε μυαλό, στα ίσια και σταράτα: “Τι ζητάς;” ή ακόμα καλύτερα, “τι περιμένεις;”
Μήπως να σταματήσει από μόνο του όλο αυτό; Εγώ θα σου πω τι να κάνεις. Θα πάρεις την απόφαση σου, όποια θέλεις εσύ, και θα την υποστηρίξεις χωρίς να υπάρχει περιθώριο αλλαγής. Θα πάρεις την απόφαση και θα την υποστηρίξεις με όλο σου το είναι, ακόμα και αν κοντέψεις να χάσεις τα λογικά σου. Ακόμα και ως την τρέλα, τόσο θα την υποστηρίξεις. Άκου με ρε μυαλό… το καλό σου θέλω!
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
