Ψυχικά νεκρός
Ας μιλήσουμε για το θάνατο! Όχι τον σωματικό, που φεύγεις και χάνεσαι, αλλά τον άλλον, τον συναισθηματικό, που μένεις να τον ζεις! Εκείνον που ό,τι και να δεις γύρω σου, δε σου προκαλεί πλέον κανένα συναίσθημα! Εκείνον τον θάνατο, που τίποτα δεν έχει τη δύναμη να φτιάξει ένα παλμό στην ίσια γραμμή που ζεις.
Αυτός λοιπόν ο θάνατος δε σε τρομάζει, γιατί τίποτα πια δε μπορεί να σε τρομάξει. Σε κάνει να σιχαίνεσαι τον έρωτα που βλέπεις γύρω σου, σε κάνει να θέλεις να ξεράσεις βασικά. Δε σκας για πράγματα που σε πείραζαν, δεν αντιδράς. Είσαι συναισθηματικα ζόμπι! Ζεις, κινείσαι, είσαι δραστήριος, κοινωνικός, δεν αλλάζει τίποτα από την καθημερινότητά σου, απλά έχεις πάψει να νοιάζεσαι! Όχι επειδή τώρα είσαι αναίσθητος οχι, αλλά επειδή είσαι νεκρός. Στρέφεσαι μέσα σου και αντικρίζεις κενό. Εκεί που στο στομάχι σου κατοικούσαν εκατομμύρια πεταλούδες, ψάχνοντας την παραμικρή ευκαιρία να πλημμυρίσουν με χαρά και χρώμα το είναι σου, τώρα αντικαταστάθηκαν με ένα πλυντήριο, βαρύ, άκομψο και θορυβώδες, που σε ανακατεύει όταν βρίσκεσαι μπροστά σε συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές.
Πέθανε μέσα σου η κάθε απόδειξη ζωής! Το πρόσωπό σου δεν συσπάται σε κανένα συναίσθημα.Το γκρίζο πια τοπίο μέσα σου, θυμίζει τη φλόγα που κάποτε υπήρχε εκεί, έσβησε… χάθηκε… πάει… και έμεινε μόνο ερημιά και μια αίσθηση ψύχρας που τίποτα πια δε μπορεί να ζεστάνει. Είσαι νεκρός!
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
