Το φευγιό..δώρο ανεκτίμητο

Δώρα, αχ αυτά τα δώρα, αυτά τα υπέροχα δώρα. Πόση ευτυχία μας δίνουν όταν μας τα προσφέρουν σε γιορτές, γενέθλια επετείους κτλ. Ας μην κρυβόμαστε, σε όλους μας αρέσει να μας κάνουν δώρα.

Βέβαια η χαρά μας είναι ιδιαίτερα μεγάλη όταν μας προσφέρονται από εκείνους που δεν τους λέμε και «ανοιχτοχέρηδες». Εκείνους τους βολεψάκηδες που πιστεύουν ότι η ζωή τους χρωστάει και ο κάθε άνθρωπος που συναναστρέφονται τους ¨οφείλει ¨ κάτι. Από εκείνους τους ανθρώπους που κρατούν σφιχτά την παλάμη τους σε γροθιά και την ανοίγουν μόνο όταν θέλουν να αρπάξουν, είναι έκπληξη και ευλογία να λάβει κανείς δώρο.

Μην φανταστείτε το δώρο τους να είναι περίτεχνα συσκευασμένο σε γυαλιστερό περιτύλιγμα με κόκκινους φιόγκους. Όχι, δεν θα το στολίσουν για να φαντάζει υπέροχο στα μάτια. Άλλωστε το δώρο που προσφέρουν δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Δεν κοσμεί βιτρίνες ούτε το διαφημίζουν εταιρείες. Δεν αγοράζεται αλλά ούτε και πωλείται.

Το δώρο που θα προσφέρουν το ξέρεις μόνο εσύ. Είναι βαθιά χαραγμένο στην ψυχή σου. Είναι η υπόσχεση που σου έχουν δώσει χωρίς να την ξεστομίσουν. Είναι η μικρή ρωγμή στην ψυχή σου, που γλυκοφέγγει η ελπίδα ότι κάποτε θα λάβεις αυτό το πολύτιμο δώρο.

Το καρτερείς αυτό το δώρο, το προσμένεις με λαχτάρα. Αδημονείς να το λάβεις, όχι επειδή ποτέ σου δεν έλαβες από εκείνους ένα δώρο, αλλά γιατί βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι θα δώσει πνοή και θα σου φέρει το οξυγόνο. Θα δώσει φτερά στην ψυχή σου για να πετάξει επιτελούς ελεύθερη.

Το φευγιό τους, αυτό το ανεκτίμητο και πολυπόθητο δώρο τους, επιτέλους σου το πρόσφεραν για να επιβραβεύσει την υπομονή σου και την ανεκτικότητα σου. Η φυγή τους, αυτό το μοναδικό δώρο τους, σου θύμισε επιτέλους την ανθρώπινη φύση σου, το είδος σου, σου θύμισε πως είναι να γελάς μέχρι δακρύων και πως είναι να αναπνέεις για εσένα. Σου θύμισε πως είναι να κοιτάς με το κεφάλι ψηλά και να βλέπεις τους ανθρώπους στα μάτια.

Το φευγιό τους, που το χάρισαν πιστεύοντας ότι θα έφερνε τον πόνο τελικά αποδείχθηκε δώρο ζωής για εσένα και παντοτινά να τους ευγνωμονείς για την μεγαλοσύνη που έδειξαν και σου χάρισαν αυτό το αναντικατάστατο δώρο. Να τους ευχαριστείς που με την γενναιόδωρη πράξη τους, με την φυγή τους, σε έμαθαν να σε αγαπάς.

Αλεξάνδρα Κουντουρά