Ήσουν ένα δώρο ζωής, κι όμως σε πούλησε

Λένε πως ό,τι φοβάσαι, δεν θα το πάθεις. Λένε πως σου έρχεται από κει που δεν το περιμένεις. Ξέρεις όμως κάτι; Πάντα φοβόμουν ένα πράγμα, την μοναξιά. Αυτήν που μπορεί να σου προκληθεί από ανθρώπους που θα σε πληγώσουν με το ψέμα τους, την προδοσία τους. Και τελικά το έπαθα αυτό που φοβόμουν, γιατί αν κάποτε υπήρχε η λεβεντιά να παραδεχόμαστε το λάθος μας, τώρα ρίχνουμε όλο το φταίξιμο στον άλλον και τελειώνει η υπόθεση.

Κατανοώ πως είναι δύσκολη κουβέντα η «συγγνώμη», αλλά ακόμα κι έναν εγωιστή θα τον ακούσεις κάποια στιγμή να την λέει, έναν αχάριστο, ποτέ. Άνθρωποι που θα δεις να σου φέρονται έτσι μπορεί να είναι όμορφοι εξωτερικά, μα παρατήρησέ τους καλύτερα. Κάνε το πριν μπει στη μέση το συναίσθημα. Κοίτα τους στο πρόσωπο, γιατί στα μάτια φαίνεται η ασχήμια του χαρακτήρα. Την αληθινή του αξία θα την καταλάβεις όταν θα δεις την συμπεριφορά του απέναντί σου ενώ δεν θα έχει κανένα όφελος από εσένα.

Εξάλλου, κανένας φτηνός άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εκτιμά ακριβές συμπεριφορές. Για αυτούς τους ανθρώπους και χίλια καλά να κάνεις, θα βρουν αυτό το ένα που δεν έκανες ή το ένα παράπτωμά σου και θα σε στήσουν στον τοίχο. Γιατί σε αυτά τα άτομα και την ψυχή σου να δώσεις, δεν θα το εκτιμήσουν, ούτε όταν σε έχουν, ούτε όταν γίνεις παρελθόν για αυτούς. Το πιθανότερο είναι να ζηλεύουν τον δικό σου πλούσιο εσωτερικό κόσμο και να θέλουν σαν βαμπίρ να σου ρουφάνε κάθε σταγόνα της ενέργειάς σου, και θα το κάνουν για καιρό γιατί είναι άνθρωποι ανικανοποίητοι. Για αυτό, τον χρόνο σου να μην τον χαρίζεις σε αχάριστα χέρια.

Οι αχάριστοι είναι τοξικοί, πάσχουν, είναι άρρωστοι, είναι ανάπηροι στην ψυχή αφού δεν ξέρουν να εκτιμούν. Η δική σου γενναιοδωρία είναι να ξέρεις πως να αποδεχτείς την δική τους ήδη τιμωρημένη ψυχή. Μην χάνεις τον καιρό σου για να εξηγείς, έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβουν. Μην ψάχνεις πως θα τους εκδικηθείς, δεν υπάρχει τιμωρία για την αχαριστία, γιατί ο αχάριστος είναι χαμένος από μόνος του, τιμωρημένος από την ζωή, αφού ζει χωρίς την ικανότητα του να απολαμβάνει το δώρο της αντίληψης και της συνείδησης της ομορφιάς της ψυχής.

Είναι άνθρωποι αμαρτωλοί διότι η αχαριστία είναι αμαρτία, μια αμαρτία που δεν συγχωρείται πρώτα από όλα από τον εαυτό τους, ασυνείδητα, από το κάρμα τους. Η απάντηση στην αχαριστία είναι η αδιαφορία και η απουσία. Τον αχάριστο άνθρωπο θα τον καταλάβεις όταν δεις πως είναι ανίκανος να εκτιμά οτιδήποτε του χαριστεί από την ζωή για απόλαυση, αλλά να το καταστρέφει όπως κι ότι άλλο όμορφο κι αληθινό έχει δίπλα του.

Ένα από τα δώρα που του έκανε η ζωή ήσουν κι εσύ, εσύ που σε πούλησε. Τι πιο άρρωστο πράγμα μπορεί να υπάρχει από το να προδίδεις, να πετάς και να πατάς κάποιον που σε αγκάλιασε με τα φτερά του, σου έδωσε πνοή να ζήσεις; Σε βλάπτουν χωρίς ενδοιασμό, πάντα βρίσκουν μέσα τους δικαιολογία για κάθε φτηνή ή απάνθρωπή τους πράξη. Μια δικαιολογία που τους λυτρώνει και τους κάνει αρεστούς σε τρίτους. Πρόκειται για ανθρώπους αγνώμονες και τοξικούς λόγω έλλειψης συναισθημάτων και συνείδησης. Πως να δώσεις κάτι όταν δεν το έχεις μέσα σου; Άρα, γίνονται αδίστακτοι κι αδίστακτος σημαίνει ψεύτης, προδότης κι αναξιόπιστος.

Άνθρωποι που νοιάζονται για όσα παίρνουν από εσένα και όχι για εσένα. Παίρνουν ό,τι χρειαστεί και χάνονται, και αν τους δεις κατσουφιασμένους δε θα φταίει το ότι σε έχασαν αλλά ότι δεν τους πήγαν τα σχέδια τους όπως τα είχαν προμελετήσει. Με τον αθεράπευτο ρομαντισμό μου θα προσθέσω πως ίσως να βασανίζονται και από την μια σταγόνα ανθρωπιάς που τυχαία έκλεψαν όταν σου ρουφούσαν την ενέργειά σου, γιατί θέλουν αλλά είναι ανίκανοι να νιώσουν. Μην τους ακούς όταν κάνουν μονολόγους αυτολύπησης. Φύγε! Πίστεψε πως για κάποιον λόγο βρέθηκες στην ζωή τους, πως πήραν έστω κι ένα μάθημα ανθρωπιάς και ένιωσαν μια σταγόνα της αγάπης σου που ίσως τους σώσει κάποτε και φύγε!

Γιατί νόημα στη ζωή μας δίνουμε εμείς οι ίδιοι, οι ίδιοι βγαίνουμε από τα σκοτάδια μας όταν πιαστούμε από κάτι ωραίο που είδαμε, ζήσαμε ή ακούσαμε. Γιατί ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πέρα από γονίδια (αν ακόμα και εκεί αποδίδεις την αχαριστία τους για να δικαιολογήσεις καταστάσεις). Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει πέρα από τα βιώματά του με αγάπη, πολλή αγάπη αλλά ξέχνα το, δεν μπορούν να την νιώσουν την αγάπη σου, για αυτό βρες την δύναμη και φύγε γιατί για κάποιον λόγο σε πήγε η ζωή κοντά τους.

Είσαι δυνατός και τις δυνατές ψυχές οι αχάριστοι τις φοβούνται. Μην σε παραπλανεί η αποθέωση που δέχεσαι από εκείνους στην αρχή, μετά ξεχνούν, αδιαφορούν, απομακρύνονται γιατί η αποστολή σου τελείωσε στη ζωή τους. Το ξέρω πως δεν θέλεις να το πιστέψεις, δεν θέλεις να τους αδικήσεις, όμως έτσι είναι, αυτοί είναι, αποδέξου το και προχώρα. Η ζωή σου επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις και μερικές από αυτές είναι απρόσμενα όμορφες.

Annie Gizgizyan