Λουκάς Αναγνωστόπουλος

Χαίρετε. Τα επετειακά άρθρα είναι τα πιο εύκολα και τα δύσκολα συνάμα. Έχεις τόσα να γράψεις, αλλά από την άλλη πλευρά κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε συναισθηματισμούς. Το Μεταξύ μας κλείνει σήμερα πέντε χρόνια. Είναι πέντε χρόνια στα οποία οι ζωές όλων μας έχουν αλλάξει ριζικά σε κανονική και διαδικτυακή ζωή. […]

Χαίρετε. Είναι μια ιστορία που λατρεύω. Λέγεται ραντεβού στη Σαμάρα και μπορεί κάποιος να την βρει σε πολλές εκδοχές. Υπάρχει μια παλιότερη έκδοση στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, εγώ διάλεξα αυτή που έγραψε ο Σόμερσετ Μομ, γνωστός Άγγλος θεατρικός συγγραφέας. Ας την δούμε λοιπόν. Ζούσε ένας έμπορος στην Βαγδάτη με τον υπηρέτη […]

Χαίρετε. Έχουμε καιρό να τα πούμε μέσω του site. Είναι επιτακτική ανάγκη όμως να μιλήσουμε για την έμφυλη βια και τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει λάβει. Σε κάθε διάλογο μου αρέσει να προσέρχομαι έχοντας γνώση των δεδομένων. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από την «2η Ετήσια […]

Χαίρετε κυρίες και κύριοι. Για να βγάλω τα προς το ζην ασχολούμαι με αριθμούς. Είναι αυτά τα μικρά σύμβολα που βάζουν όρια στη ζωή μας. Αποτιμούν σε χρήμα, χρόνο, πόρους τις επιλογές και τις πράξεις μας. Ζούμε την εποχή της μοντελοποίησης και της ποσοτικοποίησης των πάντων. Ευτυχώς, η ανθρώπινη καρδιά […]

Έχεις σταθεί μια στιγμή ν’ αντικρίσεις τον ουρανό του Ιούνη; N’ απλώσεις το χέρι σου και ν’ αγγίξεις το ροδαλό μάγουλό του; Στις πόλεις που γυρνάς κοιτάζοντας το ρολόι για να προλάβεις, ποιον και τι άραγε, έστρεψες το βλέμμα σου στον ουρανό; Κυκλώνεις ημερομηνίες για διακοπές, κυκλώνεις μέρη για διακοπές, […]

Να ξέρεις να μετράς τις λέξεις και αριθμούς. Είναι θέμα μυαλού και πειθαρχίας σκληρής. Να μετράς τη δύναμη της θέσης και της εξουσίας. Είναι θέμα φιλοδοξίας φόβου και λαχτάρας για διαταγές. Να ξέρεις να μετράς τους ανθρώπους και τι αξίζουν. Είναι θέμα εμπειρίας παθών και λαθών. Και τη ζωή πώς […]

Χαίρετε. Έχουμε κάμποσο καιρό να τα πούμε. Ήταν χειμώνας όταν τα είπαμε τελευταία φορά και πλησιάζει ο Μάρτης προς το τέλος του. Ημερολογιακά μπήκαμε στην Άνοιξη. Ψυχικά όμως δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα. Δεν βοηθάει ο καιρός ούτε η τρέχουσα κατάσταση. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ξεκίνησε αυτή […]

Χαίρετε. 22/1/2018 ανέβηκε το πρώτο κείμενο στο Μεταξύ μας. Έτυχε να είναι το δικό μου. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε άλλου αρθρογράφου από την αρχική ομάδα. Πέρασαν ήδη τρία χρόνια. Στην περίοδο αυτή άλλαξε ο πλανήτης, η σύνθεση του «Μεταξύ μας », εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι. Άλλοτε οι αλλαγές […]

Είδα το χρόνο να ρίχνει του φόβου τα πέπλα στα βλέμματα και η αγωνία να οργώνει αυλακιές στων ανθρώπων τη μορφή. Οι μέρες να περνούν ίδιες φαντάσματα σε άδεια δώματα και πληγές να μαζεύονται σε κορμί, καρδιά και ψυχή. Τα νοσοκομεία να ‘ναι χαρακώματα μιας μάχης άνισης και κόσμος να […]

Χαίρετε. Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο που το λούζει το φως του ζωοδότη ήλιου. Είναι ζεστό αυτό το φως, γλυκαίνει την ψυχή, είναι συνοδοιπόρος στην ομιχλώδη εποχή. Στο μυαλό μου ήρθε συνειρμικά ένας πίνακας του Σαλβαδόρ Νταλί με τίτλο με τίτλο: «Νεαρή γυναίκα […]

Δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για να την ξοδέψω χωμένος, λουφαγμένος σε χαρακώματα που έσκαψαν άλλοι. Δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για να περπατώ με σκυμμένο το κεφάλι σε δρόμους που χάραξαν άλλοι. Δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για ν’ αγαπήσω το ανήλιαγο κελί μου σε φυλακή […]

Μ: Αποφάσισα να σας μιλήσω για κάτι που με προβληματίζει έντονα τον τελευταίο καιρό. Σας παρουσιάζω λοιπόν το σύγχρονο Νεάντερταλ. Είναι ο σύγχρονος άνθρωπος που ακολουθεί τα ένστικτά του χωρίς να έχει την ικανότητα να γνωρίζει για την πνευματικότητα. Σας μπέρδεψα μήπως; Θα σας εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ. Υπάρχουν τα […]

Κάθε μέρα τη βλέπω στο ίδιο σημείο. Σε ένα βρώμικο σπασμένο πεζούλι, απλώνει το ταλαιπωρημένο ισχνό κορμί της περιμένοντας το τίποτα και τον κανένα. Στην οδό Σωκράτους ανάμεσα σε περαστικούς αποφάσισε ότι θα ‘ναι μια αγέλαστος πέτρα. Το βλέμμα της δεν ανήκει πια εδώ, το ίδιο και η ψυχή. Το […]

Έχω δει μανάδες με παιδιά να τις τρώει αργά το αγιάζι σε σταθμούς και δρόμους. Ορίστε λοιπόν πως γράφεται η τραγωδία. Έχω δει κουστουμαρισμένους σκύλους με τη γλώσσα να κρέμεται έξω για μια θεσούλα με μυρωδιά εξουσίας. Ορίστε λοιπόν πως γράφεται η κωμωδία. Έχω δει νέα παιδιά γεμάτα ζωή με […]

Χαίρετε. Είμαστε στα μέσα του Σεπτέμβρη. Πάντα τον θεωρούσα αχώνευτο μήνα. Ξαναμπές σε ρυθμό, κίνηση στους δρόμους, λογαριασμοί και δάνεια να τρέχουν, σχολεία ν’ ανοίγουν. Προσθέτουμε σε αυτούς τους παράγοντες και τις πολλαπλές παρενέργειες του ιού και έχουμε μια εικόνα. Ξυπνάς το πρωί, μπαίνεις στα μέσα μεταφοράς, μάσκα και αντισηπτικό […]

Χαίρετε. Αφορμή για το σημερινό άρθρο είναι το ομοφοβικό και σεξιστικό παραλήρημα του «μάτσο» παίκτη του Big Brother. Θα μου πείτε «άσε μας ρε Αναγνωστόπουλε, με τα τηλεοπτικά σκουπίδια, ας μην τα βλέπουν στην τελική». Τονίζω ότι το εν λόγω επεισόδιο του τηλεοπτικού σκουπιδιού είναι η αφορμή ή αλλιώς η […]

Είχα συνηθίσει να βλέπω τα πρόσωπα των ανθρώπων. Σε τρένα, σταθμούς, δρόμους, μαγαζιά, ανθρώπινες εκφράσεις κάθε είδους τραβούσαν το βλέμμα μου. Γέλιο, κλάμα, σοβαρότητα, άγχος, βιασύνη, έρωτας, θυμός, όλα χαραγμένα, όλα φανερά σε μυριάδες πρόσωπα που βιαστικά τα μονοπάτια μας έσμιγαν. Με τον καιρό έπαψα να παρατηρώ. Θεωρούσα τα πρόσωπα […]

Χαίρετε. Εισήλθε και στη ζωή μας ο Αύγουστος. Κάποτε τον Αύγουστο, τον συνδυάζαμε με τη φράση του Ουμπέρτο Έκο Ιταλού συγγραφέα και ανθρώπου του πνεύματος. «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» και υποδήλωνε με αυτή τη φράση την ανθρώπινη ανάγκη για ξεκούραση και ηρεμία. Να απολαύσει μια παύση ατομικών και συλλογικών […]

Χαίρετε. Τελειώνει και ο Ιούλης του πιο αμήχανου καλοκαιριού που έχω ζήσει στα σαράντα χρόνια που είμαι σε αυτή τη γη. Ας μην γελιόμαστε. Ύστερα από μια πρωτόγνωρη και επί της ουσίας ακυρωμένη Άνοιξη από την καραντίνα, θα ήταν παράλογο να αλλάξει με τη μια η διάθεση και ο διακόπτης […]

Περπατάς στις ερημιές του κόσμου γυμνός από υπάρχοντα, πλούσιος σε θύμησες. Έχεις πιθυμήσει αλήθεια φωνή ανθρώπου να ακούσεις, μυρωδιές ζωής ξεχασμένες από καιρό. Να! Τελικά δε χαθήκαν όλα. Η Αγορά είναι μπροστά. Γεύσεις, αρώματα, φωνές έχουν κατακλύσει το γύρω σου. Όμως, δες περίεργη που είναι η ζωή. Νιώθεις πιο έρημος. […]

Κάνουμε κάθε μέρα την ίδια διαδρομή ψάχνοντας μέσα μας μια τόση δα αφορμή να αλλάξουμε δρόμους, συνήθειες, τις ίδιες κινήσεις. Περπατάμε χαμένοι σε υποχρεώσεις, όνειρα και αναμνήσεις. Οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν χνάρια, χνώτα και ομιλίες σιωπές μοιράζονται τον χρόνο με ανούσιες φλυαρίες. Δε μιλάει κανείς για το αν θέλει […]

Είναι η γιορτή του πατέρα σήμερα. Είναι το μόνο θέμα με το οποίο καταπιάνομαι έχοντας διπλή ιδιότητα. Αυτή του γιου και αυτή του πατέρα. Έχω το προνόμιο να βλέπω το ρόλο του πατέρα από τη διττή του πλευρά. Από τη μια πλευρά ως ο γιος που θέλοντας και μη επηρεάστηκα […]

Σήμερα κλείνεις τα πέντε. Σε κανονικές συνθήκες θα πήγαινες στα προνήπια, να παίξεις και να μοιραστείς τη χαρά σου με τις φίλες σου και τους φίλους σου. Το Σάββατο θα κάναμε ένα μεγάλο πάρτι και θα έσβηνες τα πέντε κεράκια με αυτούς που θα καλούσες. Το σπίτι θα πλημμύριζε με […]

Χαίρετε. Ο Απρίλης μας αφήνει με μια στυφή γεύση. Αν μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ήταν ο μήνας που η ζωή μπήκε σε παύση. Τα ξέρουμε, τα ζήσαμε. Μείναμε μακριά από τους αγαπημένους μας, πέρασε το πιο μουγκό Πάσχα, οι δρόμοι με ελάχιστο κόσμο. Έχοντας τη δυνατότητα να πηγαίνω στη δουλειά, […]

Σηκώθηκα σήμερα δύσθυμος και με διάθεση καμία να φέρω σε πέρας την αποστολή που μοιάζει χαμένη. Γενναίος είναι ο Αυτοκράτορας και βαθιά καλλιεργημένος όμως σε σχέση με το λαό του μοιάζει να είναι χαμένος.   Έχουν αλλάξει οι καιροί και μαζί του συμφωνώ πως μοιάζουν σκοτεινοί, γδυτοί από τον λόγο […]