Έλενα Μυστακίδη

Ζούμε σε μία κοινωνία που έχουμε θεοποιήσει τον κάθε ψευτο-ινφλουένσερ και παίκτη reality. Για αυτό το λόγο, αυτοί οι άνθρωποι που ουδεμία σχέση με πρότυπα έχουν, εκμεταλλεύονται το εύφορο έδαφος που εμείς οι ίδιοι σαν κοινωνία τους έχουμε προσφέρει και βρίσκουν την ευκαιρία να οργανώνουν πάρτυ σε πολυτελείς σουίτες ξενοδοχείων […]

Μία ανάσα πριν την Πρωτοχρονιά του 2021, που θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή, καλούμαστε όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, να κάνουμε έναν απολογισμό του τελευταίου έτους. Λίγοι θα μπορούσαν να διαφωνήσουν πως όπως πέρυσι έτσι και φέτος το μυαλό μας θα τριγυρίσει για μια ακόμα κουρασμένη φορά, ελπίζοντας να είναι […]

Ξεκινάω να γράψω, μια λέξη, μια πρόταση, ενδεχομένως μια παράγραφο. Δεν είμαι σίγουρη ότι θα προλάβω να γράψω ολόκληρη παράγραφο πριν κλείσω το τετράδιο, πριν σκίσω ακόμα μια σελίδα με ματωμένες λέξεις. Με αντιπροσωπεύει περισσότερο η επόμενη σελίδα, είναι λευκή βλέπεις. Το λευκό που όμως δεν αντικατοπτρίζει τίποτα σχετικό με […]

Ένας φίλος, κάποιος φίλος, κάποτε γνώρισα έναν φίλο. Φιλαράκο μου, εγώ θα είμαι πάντα για σένα εδώ. Εγώ σε έχω συγχωρέσει και θέλω να μπορώ να σου μιλώ. Θέλω να μιλάμε μεσημέρια και βράδια, Κυριακές και Δευτέρες. Ο πόνος της ψυχής τεράστιος και η αντοχή μικρή. Πόνος αβάσταχτος τριγυρνάει στην […]

Είναι Τετάρτη βράδυ, τα αστέρια και το φεγγάρι καθρεφτίζονται στη θάλασσα, ενώ φωτίζουν μέχρι και τις πιο απόμερες γωνιές του πλανήτη. Σε μια τέτοια γωνία, σε μια παλιά πολυκατοικία βρίσκομαι και εγώ, χτίζοντας τα ισχυρά θεμέλια της ζωής μου. Πολλές είναι λέξεις που αντηχούν στους τοίχους του ασπροβαμμένου δωματίου με […]

Κάθε αντίο πονάει, μα αυτό με μαχαιρώνει. «Αυτό ήταν; Ως εδώ; Έφτασε η ώρα να αποχαιρετιστούμε και να χωριστούμε; Υψώνεσαι ακόμα αγέρωχο και επιβλητικό… Έλα τώρα, αυτά είναι για τους άλλους… Εμείς γνωριζόμαστε δεκατρία χρόνια. Φάγαμε ψωμί και αλάτι που θα έλεγαν και οι μεγαλύτεροι. Σε έχω εξερευνήσει, σε έχω […]

Μία ζωή γεμάτη μνήμες αποζητούμε όλοι. Φίλους, παραλίες, νύχτες να μας φιλέψουν λίγη σιωπή. Λίγη μόνο για να μη μελαγχολήσουμε, ίσα ίσα να συλλογιστούμε. Νύχτες που το ξημέρωμα θα μας βρει στην ακρογιαλιά. Πάθος για τη ζωή χρειαζόμαστε. Μία κινητήριο δύναμη, να βάλουμε πλώρη για το άγνωστο λιμάνι που λέγεται […]

Βράδια ατέρμονα, βράδια μοναξιάς, βράδια που καρτερούν ένα χάδι παρηγοριάς. Οι σκέψεις χάνονται στην άβυσσο της ψυχής και μια κραυγή του νου σκοτώνει τη σιωπή. Είναι οι νύχτες στο χωριό μαχαίρια ματωμένα, μιας άλλης εποχής γυρίσματα δειλά, λιτανεία νεκρής ψυχής σε δάκρυα φοβισμένα. Σαν όνειρα χαμένα, όνειρα απατηλά. Στον τάφο […]

Το καμπαναριό της εκκλησίας του χωριού στεκόταν πάντοτε αγέρωχο. Από μικρό παιδί αισθανόμουν ένα ανεξήγητο δέος κάθε φορά που το συναντούσα στο διάβα μου. Η σκιά του απλωνόταν πάνω μου, με περιτριγύριζε, ώσπου τελικά κατόρθωνε να με παγιδέψει στους διαδρόμους των πιο ενδόμυχων σκέψεών μου. Πάνω του αντίκριζα με πόνο […]

Περιδιαβαίνοντας στις αγκαθωτές λεωφόρους της ζωής, ο κάθε άνθρωπος φτάνει σε ένα κόκκινο φανάρι, όπου φρενάρει απότομα αφήνοντας σημάδια στον δρόμο που χαράζει. Αυτά τα σημάδια τον οδηγούν στο μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας και του νοήματος της ζωής, μακριά από την εξαντλητική ρουτίνα. Όντες μάρτυρες της βάρβαρης καθημερινότητας, προσπαθούμε […]

Μέσα «κοινωνικής» δικτύωσης ονομάστηκαν από τους δημιουργούς τους, παρ’ όλο που θα έπρεπε να πάρουν τον τίτλο των μέσων απομόνωσης, κατάθλιψης και ψευδαίσθησης. Η παραπλάνηση που δημιουργεί ο τίτλος στους χρήστες τους αποτελεί μια μικρογραφία του περιεχομένου τους, που περισσότερο με συνέλευση σε ζούγκλα ανήμερων θηρίων μοιάζει παρά με οργανωμένη […]

Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να υποκρίνεσαι; Το πρωί να δείχνεις ευτυχισμένος και το βράδυ να παλεύεις με τον εαυτό σου; Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να ψευτοζείς; Προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα βαίνουν καλώς ενώ οδηγείσαι στην άκρη ενός γκρεμού ανεπιστρεπτί; Ξέρεις πώς είναι να δίνεις μάχες σκληρές […]

Δεν είναι λίγες οι φορές που λέω στον κόσμο πως παράλληλα με την ιατρική θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική, το θέατρο και τη λογοτεχνία, τέχνες που θα φέρουν αγαλλίαση στην ψυχή μου και θα με καθοδηγήσουν σωστά στην εσωτερική ενδοσκόπηση και αυτοπραγμάτωση. Εκείνοι πιστεύοντας ακράδαντα ότι μέσα στην αισιοδοξία […]

Την ονόμασαν καραντίνα. Στην αρχή έκλεισαν τα σχολεία… Έπειτα έκλεισαν οι καφετέριες, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα κομμωτήρια και όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά… Ο κόσμος τριγυρνούσε άσκοπα στους δρόμους γεμάτος απελπισία και οργή. Μέχρι που έκλεισαν και οι δρόμοι… Και τότε έκλεισαν με έναν δυνατό κρότο οι πόρτες των σπιτιών και […]