Χθες το βράδυ λίγα λεπτά πριν αποκοιμηθώ, είχα μια αισιόδοξη κουβέντα, από αυτές που λειτουργούν ως φάρμακο. Σήμερα με ξύπνησε μια ζεστή ακτίνα φωτός που ξεγλίστρησε με θάρρος απ’ το παράθυρό μου. Σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι και χαμογέλασα. Σήμερα, συντρόφευσε τον ζεστό καφέ μου, ένα αγαπημένο μου τραγούδι. Πόσο πιο […]
Ηρώ Καμπούρη
9 posts
Είναι η ψυχή μας σαν ένα μικρό παιδί με το μπαλόνι του. Δες το πώς αιωρείται πάνω απ’ το κεφάλι του, δες το πώς το συντροφεύει. Τους ενώνει, βλέπεις, εκείνο το μικροσκοπικό νήμα. Τόσο μικρό, αλλά τόσο ισχυρό που τους κάνει αχώριστους. Έτσι, βαδίζουν μαζί, σταθερά, στην ίδια κατεύθυνση. Να […]
Όταν βρίσκεσαι εκεί, ξαφνικά σταματούν οι περιττοί ήχοι και η φασαρία. Σαν να πατάς ένα κουμπί και να δυναμώνεις την ένταση μονάχα στους ήχους που σε ενδιαφέρουν, σαν να εστιάζεις σε ό,τι γαληνεύει τα μάτια σου. Ίσως για μερικά λεπτά να εκτιμάς περισσότερο ό,τι βλέπεις γύρω σου. Αυτό το μέρος […]
Η αγαπημένη μου γωνιά. Η ιδανική. Το φως του ήλιου είναι διαπεραστικό αυτή την ώρα εδώ. Ο καφές μου έχει ωραιότερη γεύση, οι σκέψεις μου είναι διάφανες και η μουσική που ακούω είναι πιο όμορφη από ποτέ. Μια κόλλα χαρτί και ένα στυλό, βαθύ μπλε, έντονο, από αυτά που ξέρεις […]
Μη λυπάσαι γλυκιά μου. Μη μελαγχολείς. Ανάπνευσε βαθιά. Να είσαι εσύ. Σκέτη, εσύ. Υπέροχη, εσύ. Γυμνή και διάφανη. Επίστρεψε… Και τι πειράζει αν έπεσες; Η αίσθηση της γης είναι μοναδική. Σε ξαναγεννά… Και τι πειράζει αν έχασες το δρόμο; Δεν ήξερες ότι στα παράπλευρα μονοπάτια βρίσκεις την ουσία και την […]
Κι ήρθε ο Αύγουστος, ξυπόλυτος και αναψοκοκκινισμένος. Με τα ζουμερά του φρούτα, τις σαρδέλες, τις ταραμοσαλάτες και τους φρέσκους αχινούς που είναι η ίδια η θάλασσα συμπυκνωμένη. Με το ζεστό του άνεμο που χαϊδεύει τα στάχυα και τα ασπρόρουχα στα τεντωμένα σχοινιά και μοσχοβολά γιασεμί. Τα λευκά του σπίτια με […]
Τα μεγάλα τραπεζώματα. Αυτά τα μεγάλα στην έκταση της διάστασης και του χρόνου. Αυτά τα τραπέζια, στις πλακόστρωτες αυλές με κλίση. Αυτά που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι μαζί και ξεκινούν να έρχονται φίλοι. Κάποιοι θα φέρουν κάτι όμορφο, κάποιοι θα φέρουν κάτι χρήσιμο, κάποιοι άλλοι θα φέρουν κάτι που δε σου […]
Σε ένα μικρό wine bar στην Μητροπόλεως, βρέθηκα με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί στο χέρι και καθώς άκουγα μια γνώριμη κι αγαπημένη μελωδία, όλα άρχισαν να μοιάζουν τόσο ποιητικά, σαν μια νέα ενδιαφέρουσα γνωριμία που σε συνεπαίρνει κι ο χρόνος χορεύει γύρω της. Το πρόσωπο πλησίασε το κρασί, το […]
Έρχονται στιγμές που κάθεσαι μόνος, βουβός και ακίνητος μπροστά σε αυτή τη σχεδόν άδεια ντουλάπα, με μερικά πουκάμισα στις βαριές ξύλινες κρεμάστρες. Κάθεσαι, κοιτάζεις και σε κάθε κλείσιμο των βλεφάρων σου μεταφέρεσαι σε άλλη στιγμή, σε άλλο τόπο, σε άλλο χρόνο. Μα σημασία έχει ότι δεν είσαι μόνος εκεί που […]