Η γυναίκα της Σωκράτους
Κάθε μέρα τη βλέπω στο ίδιο σημείο. Σε ένα βρώμικο σπασμένο πεζούλι, απλώνει το ταλαιπωρημένο ισχνό κορμί της περιμένοντας το τίποτα και τον κανένα. Στην...
Κάθε μέρα τη βλέπω στο ίδιο σημείο. Σε ένα βρώμικο σπασμένο πεζούλι, απλώνει το ταλαιπωρημένο ισχνό κορμί της περιμένοντας το τίποτα και τον κανένα. Στην...
Κλείνεις τα μάτια σου και νιώθεις τον εαυτό σου να αφήνεται στο κενό, σαν ένα άψυχο σώμα που αιωρείται χωρίς να έχει συγκεκριμένο προορισμό. Απλά...
Με λένε.. Μπα! Δε νομίζω να έχει σημασία για σένα το όνομά μου,έτσι κι’ αλλιως καθώς θα διαβάζεις τις γραμμές αυτές με έχεις ήδη βαφτίσει....