Σημασία δεν έχει τι έκανες, αλλά τι έκανες μετά
Ή αλλιώς «τα στερνά τιμούν τα πρώτα «.
Ή όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται» .
Γιατί σημασία δεν έχει αν πρώτευσες στο σχολείο, αλλά πώς πορεύτηκες μετά στη ζωή σου.
Σημασία δεν έχει αν κέρδισες τον αγώνα, αλλά πώς διαχειρίστηκες τη νίκη και πώς συμπεριφέρθηκες μετά στον αντίπαλό.
Σημασία δεν έχει αν αγόρασες ένα μεγάλο και ακριβό σπίτι, αλλά αν έζησες ευτυχισμένες στιγμές σ’ αυτό με τους αγαπημένους σου.
Σημασία δεν έχει αν εξελέγης στο αξίωμα, αλλά αν τίμησες την εμπιστοσύνη αυτών που σε ανέδειξαν, παίρνοντας σωστές αποφάσεις.
Σημασία δεν έχει αν έκανες πολλά λεφτά, αλλά αν μ’ αυτά έγινες εσύ κι όσοι περισσότεροι γίνεται, πιο ευτυχισμένοι.
Σημασία δεν έχει αν έγινες ξακουστός, αλλά αν παρέμεινες παρά τη δόξα σου ταπεινός.
Σημασία δεν έχει αν έκανες ένα γάμο, αλλά αν αγάπησες το σύντροφο της ζωής σου όπως ταιριάζει σε δυο ζωές που ενώνονται.
Σημασία δεν έχει αν έφερες στον κόσμο ένα παιδί, αλλά αν το μεγάλωσες με αγάπη.
Σημασία δεν έχει αν προκάλεσες τον έρωτα με τη γοητεία σου, αλλά αν μετά μπόρεσες να τον προσφέρεις απλόχερα.
Σημασία δεν έχει αν είπες λόγια μεγάλα και υποσχέσεις, αλλά αν τις τήρησες μετά.
Σημασία δεν έχει αν μ’ αγάπησες στη λιακάδα, αλλά αν έμεινες μαζί μου και στη μπόρα.
Σημασία δεν έχει αν κοιμηθήκαμε μαζί, αλλά αν ξυπνήσαμε αγκαλιασμένοι.
Σημασία δεν έχει αν έκανες λάθος, αλλά αν το διόρθωσες μετά, αν τουλάχιστον προσπάθησες.
Σημασία δεν έχει αν μου φέρθηκες άσχημα, αλλά αν είχες το μεγαλείο μετά να ζητήσεις συγγνώμη.
Σημασία δεν έχει αν απέτυχες, αλλά αν μετά βυθίστηκες στο βούρκο της ήττας σου ή αν αντίθετα μάζεψες τα κομμάτια σου, τα κόλλησες πάλι και ξεκίνησες από την αρχή.
Σημασία δεν έχει αν πήρες πρώτος τηλέφωνο μετά τον καβγά, αλλά τι είπες.
Σημασία δεν έχει πώς ξεκινήσαμε, αλλά πώς καταλήξαμε.
Σημασία δεν έχει αν προπορεύτηκα, αλλά ότι δεν ξεμάκρυνα μετά επίτηδες για να μπορείς να μ’ ακολουθείς.
Σημασία δεν έχει αν στην αρχή μ’ αμφισβήτησες, αλλά αν με παραδέχτηκες μετά.
Σημασία δεν έχει που τότε δε σε πρόσεξα και σε προσπέρασα, αλλά μετά που σε ξανασυνάντησα σε έβαλα στο κέντρο της προσοχής και της ζωής μου.
Σημασία δεν έχει αν στην αρχή τρόμαξα, αλλά ότι μετά συνήθισα κι αγάπησα και δάμασα ό,τι αρχικά μου προκάλεσε τρόμο.
Γιατί σημασία έχει ότι η ζωή δεν είναι μία στιγμή.
Είναι άπειρες στιγμές, απανωτές, που διαδέχονται η μία την άλλη.
Ο ήλιος γίνεται γρήγορα βροχή, η μέρα νύχτα, το άσπρο μαύρο, η αγάπη μίσος.
Γιατί όλα βρίσκονται κοντά στη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει το πριν και το μετά.
Κι αφού κατάλαβες ότι σημασία έχει το μετά, σίγουρα θα κατάλαβες ότι στο χέρι σου είναι να το αλλάξεις.
Αν κάτι μου ‘μαθε μέχρι σήμερα η ζωή, είναι ότι όλα διορθώνονται. Στη ζωή.
Αρκεί να τα αγαπάς. Και να τα πιστεύεις.
Ανθή Γεωργά
Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.
