Ταξίδια: Ένας ισχυρός εθισμός

Ναι, το παραδέχομαι: εθισμός είναι τα ταξίδια! Ίδίως με αεροπλάνα! Τουλάχιστον για μένα! Χούγια επαγγελματικά – και όχι μόνο – του όμορφου και υπέροχου παρελθόντος! Εθισμός ψυχικός, συναισθηματικός, ατέρμονος. Ανάγκη υπέρτατη της καρδιάς και του νου! Με αυτή τη σειρά. Που ανοίγει νέους ορίζοντες, αλλάζει νοοτροπίες, φέρνει γαλήνη, απαλύνει, διευκολύνει, ξεκαθαρίζει, επανακαθορίζει, επαναπροσδιορίζει. Αναζήτηση, φυγή, ένταση, πορεία προς το άγνωστο, το διαφορετικό, το συναρπαστικό! Που προκαλεί και προσκαλεί νέα όνειρα, δημιουργεί έντονη κινητικότητα στους εγκεφαλικούς νευρώνες και κάνει τις σκέψεις να τρέχουν γρηγορότερα και την καρδιά να πάλλεται εντονότερα! Συνεχής έκκριση αδρεναλίνης! Συναισθήματα και σκέψεις που διαπλέκονται! Χαμόγελα! Ευφορία! Που δεν μειώνεται όσα χρόνια κι αν περάσουν! Που η έλλειψή τους δημιουργεί στερητικά σύνδρομα! Βίωμα ανεξίτηλο και αναλλοίωτο! Με αρχή, μέση και τέλος! Ταξίδι και τελικός προορισμός εξίσου ισοδύναμα! Που δεν θέλεις να τελειώσει αλλά και όταν αυτό γίνει αποζητάς αμέσως το επόμενο!

Όλα εκ νέου νοηματοδοτούνται από εκεί ψηλά και ίσως για λίγο να νιώθουμε ότι μπορούμε να κινήσουμε νήματα και να επηρεάσουμε πράγματα και καταστάσεις! Να γίνουμε παντοδύναμοι! Θεοί! Ανάγκη πανανθρώπινη, προαιώνια, προμηθεϊκή! Ούτως ή άλλως όλοι μας κρύβουμε ατελείωτη δύναμη και θέληση μέσα μας και όσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε τόσο αυτά αυξάνονται! Ναι, όλα είναι συγκλονιστικά αλλιώς όταν ίπτασαι κάποιες χιλιάδες πόδια πάνω από τη γήινη καθημερινότητα!

Ιωάννης Πανόλιας