Μία διαφορετική μοναξιά χωρίς ταυτότητα

Ανθρώπος είσαι και εσύ.. 
Παλεύεις να σκεφτείς που έκανες λάθος.
Σε ποιο σκοτεινό μέρος στεκόσουν και δεν σε έβλεπε ο ήλιος. 
 
Στον ίδιο ουρανό από κάτω καθόσουν και εσύ μαζί με τόσους άλλους ανθρώπους.
Οι άλλοι πέταξαν και εσύ ακόμα κολλάς κάτι ψεύτικα φτερά και πέφτεις, χτυπάς, πονάς και ξανά σηκώνεσαι και ξανά απόγοητεύεσαι.
 
Άνθρωπος είσαι και εσύ.. 
Δεν γεννήθηκες σε λάθος εποχή.. 
Κοιτάς και ξανακοιτάς την ταυτότητα σου. 
Όλα σωστά. 
Όνομα, επίθετο, ημερομηνία γεννήσεως, διεύθυνση, όλα καλά. 
 
Άνθρωπος είσαι και εσύ. 
Ένα κομμάτι του ίδιου ουρανού, του ίδιου Θεού, του ίδιου κόσμου.
Γιατί λοιπόν για εσένα η εβδομάδα δεν έχει Κυριακή; 
Γιατί ο χρόνος σου δεν έχει γιορτές και Αργίες; 
Γιατί δεν έχεις εσύ την δική σου ζωή στα χέρια αλλά την έχουνε άλλοι και την σκοτώνουν; 
Αφού όλα σωστά τα έκανες.
 
Σκέφτεσαι πως γίνεται να ξημερώνει παντού και γύρω σε εσένα να έχει πάντα σκοτάδι; 
Πώς γίνεται η ζωή να έχει χρώματα και εσένα να είναι όλα ζωγραφισμένα με μαύρο; 
Πώς γίνεται οι άλλοι να πατάνε πάνω σε χορτάρι και εσύ να κόβεσαι από χιλιάδες γυαλιά; 
 
Άνθρωπος είσαι και εσύ. 
Του ίδιου Θεού.. 
Είσαι σίγουρος οτι γεννήθηκες.. 
 
Αναπνέεις, βουλιάζεις, κλαίς, απογοητεύεσαι, αλλά κάποτε ήσουν παιδί με ήλιους στα μάτια. 
Γελάς, χαίρεσαι, γλεντάς και λίγο ξεχνιέσαι, όμως κάποτε ξυπνούσες με ουρανούς στα χέρια. 
 
Άνθρωπος είσαι και εσύ. 
Πόσα λάθη να σηκώσεις; 
Πόσα όνειρα να σκοτώσεις; 
Πόσες αγάπες να κηδέψεις; 
Πόσους ανθρώπους να συγχωρέσεις; 
Πόσες ζωές να αναστήσεις; 
Άνθρωπε.. 
 
Μία διαφορετική μοναξιά χωρίς ταυτότητα 
 
Μπέττυ Κούτσιου 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *