Κι όσα μας έμαθε η αγάπη τους. Εκείνη του Καρυωτάκη και της Πολυδούρη.
Κι όσα μας έμαθε η αγάπη τους. Εκείνη του Καρυωτάκη και της Πολυδούρη.
Πρέπει να είσαι λίγο τρελός και ονειροπόλος για να γράψεις ποίηση λέει. Κάτι το οποίο ακούγεται και αποδεικνύεται αληθές. Έτσι μιας και ποτέ δεν θα μπορούσα να πω πως θα ήμουν ικανή να αγγίξω αυτό το είδος. Παραμένω στους λάτρεις της που αγαπούν να την διαβάζουν και να χάνονται στα μονοπάτια αυτών που την σημάδεψαν με τα κομμάτια της ψυχής τους.
Έτσι λοιπόν χάθηκα σε αυτά της Μαρίας και του Κώστα, στου Καρυωτάκη και της Πολυδούρη. Με συγκίνησε ο έρωτας που εξυμνούσαν ο καθένας μεμονωμένα. Διακρίνεις αγάπη μέσα σε αυτά για το πρόσωπο που τους ενέπνεε, μα και μια θλίψη για το ανεκπλήρωτο.
Αυτό μου έδωσε το βήμα να διαβάσω λίγο παραπάνω για αυτούς, όπως και το ότι περιστασιακά είχα δει από κάποιες πηγές, οι οποίες έλεγαν πως μεταξύ τους κάποτε γεννήθηκε αγάπη.
Αγαπήθηκαν πολύ, πρωτόγνωρα και ο καθένας από τους δυο αντέδρασε διαφορετικά σε αυτό που ένιωσαν. Εκείνη ορμητική, ξεχωρίζοντας για τον δυναμισμό της στην εποχή του τότε μα και απέναντι στην γυναικεία φύση της. Από την άλλη εκείνος ένας άνθρωπος εξίσου συναισθηματικός, μα τρομαγμένος μέσα στο κατεστημένο.
Ένιωσαν, ερωτεύτηκαν, αγαπήθηκαν, μα δεν ήταν ποτέ μαζί. Ο φόβος για το άγνωστο κοινό μονοπάτι, εμπόδισε την δημιουργία του.
Κι έτσι εκείνη βρέθηκε στο σανατόριο στο τέλος της ζωής της να σβήνει κι εκείνος στην Πρέβεζα να βάζει τέλος στην ζωή του. Μα τα ποιήματα τους έμειναν να θυμίζουν, όπως εκείνο το δικό της «Μόνο γιατί μ’ αγάπησες».
Με αυτόν τον τρόπο έμεινε η αγάπη τους αθάνατη, αφήνοντας ένα ερώτημα για το τι θα γινόταν αν επέλεγαν το μαζί.
Αλλά αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Μα ίσως και οι δυο έχουν να μας διδάξουν κάτι. Μόνο αν ακολουθήσεις την φωνή της καρδιάς σου θα δικαιωθείς, είτε ο αντίλαλος της σε οδηγήσει στον παράδεισο είτε στο χάος.
Χριστίνα Ρογκάκου
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
