Γιατί μεταξύ μας, οι λέξεις αποκτούν άλλη αξία
Με ρωτάς, γράφεις γιατί; Τι σου προσφέρει το να μοιράζεσαι αυτά που σκέφτεσαι; Γιατί δημοσιοποιείς τις λέξεις σου; Ερωτήσεις πολλές με έναν κοινό παρανομαστή στις απαντήσεις σε αυτές. Άκου λοιπόν!
Γράφω γιατί, έτσι έχω μάθει να εκφράζομαι. Οι λέξεις μου έρχονται και εναρμονίζονται με τις σκέψεις μου. Έτσι οι τελευταίες ξεκουράζονται πάνω στις σελίδες.
Γράφω γιατί, με αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματα που συσσωρεύονται μέσα μου και με βαραίνουν, απελευθερώνονται. Τότε λοιπόν που τα δάχτυλα μου τρέχουν συντροφιά με το στυλό πάνω στα χαρτιά μου, η ψυχή μου ηρεμεί μαζί με τα δάκρυα που κυλούν ως επακόλουθο του εξαγνισμού της.
Γράφω γιατί, αυτή είναι η γλώσσα που έμαθα να μιλάω, κι αν με ρωτήσεις δεν θα την άλλαζα με καμία. Μαζί της τα όνειρα μου φωτίζονται και παίρνουν χρώμα.
Γράφω γιατί η αγάπη που νιώθω, μέσα από τα κείμενα μου παίρνουν μορφή μοναδική! Γίνεται ακόμα πιο ιδιαίτερη και αποκτά μια αθάνατη υπόσταση.
Γράφω γιατί, πέρα από τα όμορφα κομμάτια της ζωής μου, μπορώ και αποτυπώνω και τα πιο σκοτεινά. Οι φόβοι μου, τα ναυαγισμένα καράβια μου, όταν ακουμπήσουν στο χαρτί σταματούν να είναι τόσο τρομακτικά. Τι ανακούφιση!
Γράφω γιατί, οι ελπίδες μου όταν αποτυπώνονται φαντάζουν πιο πραγματοποιήσιμες και τις νιώθω να φωνάζουν πως όλα είναι δυνατά.
Γράφω γιατί, αυτή η μυσταγωγία σε όλο της το εύρος για μένα σημαίνει αισθάνομαι. Μου δίνει πνοή, ηρεμία, χαμόγελο! Με απελευθερώνει και με κάνει να πιστεύω μάτια μου. Ότι όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα αισθάνονται με τον ίδιο τρόπο με μένα, ο κόσμος θα μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Ναι, εκείνοι που υπάρχουν εδώ, να μιλούν την ίδια γλώσσα, να διαβάζουν, να γελούν, να δημοσιεύουν κομμάτια της ψυχής τους και να αγαπούν να τα μοιράζονται με σένα.
Και έχω να προσθέσω κάτι περαιτέρω για την αξία του να γράφω προσωπικά. Σε αυτό το ταξίδι της γραφής μπήκα από την ανάγκη μου να εξωτερικεύσω αυτά που νιώθω, μα στην πορεία συνάντησα ανθρώπους. Αυτούς που είχαμε την ίδια κοινή αγάπη για τις λέξεις που ξεκλειδώνουν την καρδιά. Αυτοί είναι εδώ και εγώ δίπλα τους. Αποδείχτηκαν πολύτιμοι και φίλοι μοναδικοί. Τους οφείλω ένα ευχαριστώ που γεννιέται μέσα από την ψυχή.
Σε εκείνους λοιπόν αφιερωμένο ολόψυχα αυτό το κείμενο. Γιατί μεταξύ μας είστε μοναδικοί.
Χριστίνα Ρογκάκου