Σιωπηλή συμφωνία
Φιλιά δίχως τα χείλη σου και αγγίγματα δίχως τα ακροδάχτυλα σου.
Δρόμος χωρίς προστατευετικά.
Γκρεμός από ηδονές σιωπής.
Και όμως πάλι το κορμί σου θα ψάχνω και πάλι θα ανασαίνω βαριά.
Θα πνίγομαι στους καπνούς από τα τσιγάρα μου μέχρι να έρθεις, θα λιώνω για ένα ακόμα “Σε θέλω” πριν φύγεις.
Η ψυχή μου κρεμάστρα στο ταβάνι να φοράει ότι πρόχειρο βρει μην κρυώσει.
Εσύ να φαίνεσαι και να μην σε ακουμπάω.
Εγώ να σιγοκαίω και να μην αναφλέγομαι.
Εσύ να ψάχνεις να μυρίζεις την σάρκα μου και εγώ να κόβομαι με μαχαίρι, που δεν σε έχω εδώ.
Κορμιά χαμένα, λόγια ανείπωτα.
Και κάθε που βραδιάζει να σκέφτομαι πάλι έναν ακόμα θάνατο από ηδονές.
Και ο θάνατος να έρχεται με το όνομα σου στα χείλη μου.
Αντέχω όλη την λύπη και την βουβή μάχη. Να μάθει το κορμί μου να τιμωρείται που σπαρταράει στην σκέψη σου.
Να μάθω και εγώ να πεθαίνω ήσυχα και σιωπηλά τις ώρες που σε θέλω.
Άγγιξε με. Νιώσε με.
Νομίζω ότι ο κόσμος όλος δεν υπήρχε πριν γεννηθούν τα χέρια σου.
-Σιωπηλή συμφωνία-
Μπέττυ Κούτσιου
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
