Στην αναμονή είναι η ουσία

Κοίταξέ με.

Νιώσε το βύθισμά μου στα μάτια σου.

Μια βουτιά σε κενό που κάνει την καρδιά μου να θέλει να βγει από το σώμα, να ασφυκτιά σα να τη σφίγγει μέγγενη.  

Άγγιξε το χέρι μου.

Νιώσε το τρέμουλο από την επαφή μας, ένα ρίγος ανεξήγητο.

Ηλεκτρική εκκένωση που με χτυπά, κάθε φορά που μ’ ακουμπάς. Τόσο δυνατή η αίσθηση! 

Φίλησέ με.

Κλείσε τα χείλη μου με τα δικά σου.

Πάρε την ανάσα μου.

Κάνε την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, την ψυχή μου να πονά στην αδημονία σου.

Στάσου όμως.

Μη βιάζεσαι.

Όχι ακόμη.

Περίμενε.

Αυτή η αναμονή, αγάπη μου, είναι όλη η ουσία.

Η προσμονή στο άγγιγμα, στην ένωσή μας.

Λίνα Κατσίκα

 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *