Απόψε λέω ν’ ανατρέψω τη βραδιά

Θα διώξω μακριά το ψεύτικο φεγγάρι που ζωγράφισες, με χρώμα φωτεινό,
για να φωτίζει τις ψευδαισθήσεις μου.

Αποψε λεω να ανατρέψω τη βραδιά.
Να σβήνω το φεγγάρι.
Το δικό σου φεγγάρι.
Οπως σβήνει το φως του στο δικό μου μονοπάτι.
Και οι ψευδαισθήσεις;
Δεν υπάρχουν πια ψευδαισθήσεις.
Τις έσβησε κι αυτές μια μικρή ακτίνα ήλιου που άφησε το σκοτάδι να εισχωρήσει, κρυφά, μεσα στη νύχτα.
Βλέπεις, κοιμόντουσαν τ’ αστέρια 
Κι εσυ δεν είχες φως να χρωματισεις το φεγγάρι.

Αποψε λεω να ανατρέψω τη βραδιά.
Αποψε λεω να ζωγραφίσω 
το δικό μου φεγγάρι
τα δικα μου αστερια
τα δικα μου μονοπάτια
στα δικα μου τοπία
των δικών μου ταξιδιών.

Θα ‘ρθεις μαζι μου, αποψε;
Τι ρωτάω;
Ποτε δεν ήρθες.
Στεκόσουν εκει
Καθηλωμένους
Να ζωγραφίζεις, καθε νυχτα,
με φρέσκια μπογιά το φεγγαρι.
Μα ήλιο δε σκεφτηκες να 
ζωγραφίσεις ποτε.
Βλεπεις, πάντοτε έλειπε απ´’ την παλετα σου το μπλε χρωμα 
που σου χάρισα.

Θα ‘ρθεις μαζι μου, αποψε;
Παράτα τα πινέλα σου.
Δεν έχεις γυρω σου καμβαδες 
να ζωγραφίσεις.
Τι να τους κανεις και τους καμβαδες;
Θα μείνουν για πάντα κρεμασμενοι στους τοίχους σου 
να δίνουν φως στο μουντο τους χρωμα.

Θα ‘ρθεις μαζι μου, αποψε;
Παράτα τους καμβαδες σου.
Μονάχα χώμα σου προσφέρω 
να χάραξεις μονοπάτια.
Μην κοιτάς ψηλά.
Δε σου ανήκει πια ο ουρανός αυτός.
Κανένα απο τ’ αστερια του 
δεν καταδέχτηκε το φως του φεγγαριού του.

Αποψε λεω να ανατρέψω τη βραδιά.
Να ταξιδέψω μεσα στη νύχτα,
με το δικό μου όχημα.
Να κρατήσω τα δικα μου κλειδιά 
το δικό μου τιμόνι, αυτη τη φορά.
Να μην ακολουθήσω πια το φως του δικό σου φεγγαριού.
Μα ουτε και του δικού μου.
Ξερω που θα με παει.
Να νοιωσω μονο τη ζεστασιά εκείνης της ακτίνας που το φως της ξεθώριασε τα χρώματα σου.

Αποψε λεω να ανατρέψω τη βραδιά.
Να χάραξω πανω στη δική μου γη 
Στο δικό μου χώμα.
Μην κανεις πως πατάς
Θα γίνει θαλασσα που θα σε πνίξει.

Μην κοιταζεις τη βαρκα μου
Δεν εχει πλεον δεύτερο κουπί να σου προσφερει.
Σου έδωσε στο παρελθόν να το κρατήσεις.
Να ήταν γεμάτες οι παλαμες σου 
απ’ τα πινέλα.

Μην κοιτάς ψηλά.
Δεν έχεις πια δικό σου ουρανό.
Γιατι αποψε η βραδιά ανατράπηκε
και το φεγγάρι το δικό μου δε φωτίζει τη φιγούρα σου.

Αποψε λεω να ανατρέπω τη βραδιά.
Γιατι αποψε η ακτίνα έριξε φως 
στις ψευδαισθήσεις.

Ελινα Δερμιτζογλου