Άνθρωποι σκεπτικοί με το κεφάλι σκυμμένο, απορροφημένοι στα δικά τους προβλήματα. Άνθρωποι απαισιόδοξοι, δέσμιοι σε μια ρουτίνα που δεν διάλεξαν! Άνθρωποι μίζεροι γιατί εγκατέλειψαν τα όνειρα τους. Μπαινοβγαίνουν στο μετρό σε μια ομοιόμορφη σειρά. Μια τέλεια μονάδα παραγωγής ταυτόσημων ανθρώπων. Όλοι τους ίδιοι μέσα στην μαζικότητα της ρουτίνας. Κανένα χαμόγελο! Καμία ομιλία. Σκυθρωπά πρόσωπα χαμένα σε μια κατάσταση που δεν επέλεξαν. Χαμένα όνειρα στις αναμνήσεις αυτών των ανθρώπων!
Μια ζωή χαμένη, μια ζωή τυποποιημένη. Αλλοτρίωση από τον ίδιο τους τον εαυτό! Αλλοτρίωση από την ψυχή τους! Αλλοτρίωση από τους άλλους! Όσο ίδιοι φαίνονται σε αυτήν την ομοιόμορφη σειρά, τόσο όμοιοι είναι και μέσα τους… Βυθισμένοι στα προσωπικά τους προβλήματα και εστιασμένοι στο εγώ τους ξεχνάνε την κοινωνία και τους άλλους! Νιώθουν μόνοι τους. Αισθάνονται απομονωμένοι. Ζωντανοί νεκροί και κοινωνικά ζόμπι σκλαβωμένα σε μια ρουτίνα.
Ένας δρόμος χωρίς διαφυγή; Ελευθερία. Μια αρετή χωρίς αντίκρισμα! Θυσιάζεται στον κανόνα των πολλών! Ελευθερία η λύση! Σαν να βρίσκονται στο πλατωνικό σπήλαιο, κάποιοι τολμηροί βγαίνουν στο φως! Αναλαμβάνουν την δράση της αφύπνισης. Αλλά αποσβολωμένοι στον μικρόκοσμο τους, παραμένουν εκεί! Η λύση; Ανθρωπιά. Μιλάμε μεταξύ μας! Οι άνθρωποι είναι να γνωρίζονται. Να στηρίζει ο ένας τον άλλον! Ένα χέρι και μια καλή κουβέντα. Ένα στήριγμα και ένα χαμόγελο και όλα αλλάζουν. Η γκρίζα παγερή αρνητικότητα αντικαθίσταται από την θετικότητα! Την αγάπη! Την αλληλοϋποστήριξη! Δύναμη σε όλους μας και μια νέα υπέροχη ζωή ξεκινά!
Σε αυτό το σημείο ανακεφαλαιώνοντας τα όσα έγραψε ο συνοδοιπόρος στη σκέψη Μιχαλόπουλος τι έχουμε; Μια κατάσταση κοινωνικής και ατομικής αλλοτρίωσης από την οποία ξεφεύγουμε με την ελευθερία σκέψης και την ανθρωπιά. Ωραίο ακούγεται ως ιδέα. Είναι γνωστό όμως ότι γέρο-διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Τι θέλω να πω με αυτό; Πως φεύγεις από την πλατωνική σπηλιά αν δεν αντιλαμβάνεσαι καν ότι υπάρχει; Με άλλα λόγια πως αποκτάς επίγνωση της κατάστασης που είσαι και κυρίως πως θα εκφράσεις στοχευμένα την ανθρωπιά σου και σε ποιους τομείς και βαθμό θα εκφραστεί η ελευθερία σου ; Διότι απόλυτη ελευθερία δεν υπάρχει ούτε στους ιθαγενείς του Αμαζονίου ούτε στους Εσκιμώους των πάγων.
Το μυστικό είναι κατ’ εμέ στη μόρφωση. Προσοχή όχι στην εκπαίδευση, αλλά στη μόρφωση. Στην αδιάκοπη αναζήτηση των παραγόντων που επηρεάζουν το ατομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Ποιος είμαι; Που βρίσκομαι; Τι μπορώ να κάνω για να βελτιώσω τις συνθήκες όχι μόνο τις δικές μου αλλά και των άλλων; Δεν είναι στατικά ερωτήματα , ούτε υπάρχει μια και μόνο απάντηση. Είναι δυναμικά ερωτήματα και οι απαντήσεις διαφέρουν. Το ύφος και η ουσία των απαντήσεων θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την έκταση αλλά και το πεδίο έκφρασης ελευθερίας και ανθρωπιάς.
Στο τέλος της ημέρας καλούμαστε να διαχειριστούμε το βάρος της τυχαιότητας στη ζωή μας , τις αποφάσεις μας και τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους. Στο βαθμό που μας αναλογεί κάνουμε αυτό που μπορούμε για το καλύτερο. Τα υπόλοιπα θα βρεθούν ή θα χαθούν στην πορεία.
Τα σέβη μας.
Νίκος Μιχαλόπουλος & Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Γεννημένος το 1983 στην Αθήνα, έχω σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας τον τελευταίο χρόνο, έχοντας αποκτήσει εμπειρία 8 ετών ως εργαζόμενος στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα. Το γράψιμο για μένα είναι αποφόρτιση συναισθημάτων που συντελεί στην ψυχική ηρεμία! Μια μορφή ψυχοθεραπείας, μια προσπάθεια αυτογνωσίας! Όλα τα κείμενα στο «μεταξύ μας» είναι απλά, μιλώντας στην ψυχή του αναγνώστη, δεν είναι απρόσωπα και ο καθένας μπορεί να τα νιώσει, όλα αυτά το κάνουν να ξεχωρίζει από τους παρεμφερείς ιστότοπους. Μεταξύ μας, σας ευχαριστώ που ήρθα στην υπέροχη παρέα σας!
