Τα λόγια κάνουν να φαίνεται άσχημο και βρώμικο το κορμί,αυτό το κορμί που πριν λίγο σου χάριζε την ηδονή όταν το κρατούσες στην αγκαλιά σου. Εσύ βρομίζεις αυτό το σώμα φίλε.
Μέσα στην ασφάλεια τώρα του σπιτιού σου ξέχασες πως σπαρταρούσες πριν λίγο και ξαφνικά έγινες πουριτανός και κάνεις τον ηθικολόγο και τον καλό οικογενειάρχη. Αυτές οι γυναίκες που πας μαζί τους και βγάζεις κάθε κρυφή σου φαντασίωση έχουν επάγγελμα όπως όλος ο κόσμος.
Είναι ιερόδουλες. Πόρνες λέγονται από κάποιους σαν εσένα… Μόνο που εσύ το επάγγελμά τους το λες ως βρισιά. Τα σπίτια που επισκέπτεσαι κρυφά με τα πολύχρωμα φωτάκια είναι ο χώρος εργασίας τους.
Οφείλεις να τον σέβεσαι όπως και αυτές τις γυναίκες.
Όχι μόλις κλείνεις την πόρτα τους πίσω σου να μιλάς για εκείνες με χυδαία και πρόστυχα λόγια.
Αυτές είναι πουτάνες να ξέρεις αλλά μόνο στο σώμα.Τις άλλες να βρίζεις αυτές που είναι στην ψυχή,που τις κάνεις παρέα και σου φαίνονται κυρίες.
Αυτές είναι οι γυναίκες που σε οδηγούν να γνωρίσεις τον έρωτα και εσύ τις μειώνεις.
Αυτόν τον έρωτα που δεν τολμάς να ζητήσεις από την σύντροφό σου και τώρα τρέχεις σε εκείνες.
Αυτόν τον έρωτα που σου έμαθε στα χρόνια της εφηβείας σου το σώμα σου και που χάρισε ηδονή στο άγουρο κορμί σου.
Αυτές οι γυναίκες την ψυχή τους την κρατούν αγνή σαν μπουμπούκι που μόλις ανθίζει.
Εσύ δεν είσαι σε θέση να τις κρίνεις και να τους κολλάς ταμπέλες γιατί δεν ξέρεις τι τις έκανε να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο.
Εσύ αν είσαι τόσο καλός όπως θέλεις να δείχνεις τι δουλειά έχεις στους οίκους ανοχής αφού είναι τόσο βρώμικοι; Δεν το ξέρεις ότι κολλάς από την βρωμιά τους κι εσύ; Φιλαράκο όλες αυτές οι γυναίκες είναι άνθρωποι.
Έχουν και εκείνες οικογένεια και τις περιμένουν τα παιδιά τους τα βράδια να γυρίσουν στο σπίτι. Μην ξεχνάς ότι πας μαζί τους για να χαρείς και να βγάλεις επάνω τους όλη σου την διαστροφή. Δεν είσαι σε θέση λοιπόν να μολύνεις με τα λόγια σου την ψυχή τους. Αν θες να δείχνεις ενάρετος καλύτερα να το βουλώνεις.
Γιατί μην ξεχνάς ότι συχνά χτυπάς την πόρτα αυτής της γυναίκας που τώρα κατακρίνεις. Τα πολύχρωμα φωτάκια σου δείχνουν που βρίσκονται αυτές οι γυναίκες και εσύ πας στα τυφλά να τις συναντήσεις. Δεν πηγαίνεις κατά λάθος. Εκεί θέλεις να πας.
Όταν σου συστήθηκε αυτή η γυναίκα σου είπε, επάγγελμα πόρνη. Και εσύ χωρίς ενδοιασμούς την ακολούθησες μέσα σε κάποιο δωμάτιο,που σημαίνει ότι μαζί της ήθελες να είσαι. Εκεί ήθελες να βρίσκεσαι,η μισή ρετσινιά τους λοιπόν να ξέρεις σου ανήκει.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
