Θυμός, κακό πράγμα και άσχημο συναίσθημα κοινώς ομολογουμένως και απαξάπαντος αποδεκτό. Προσβάλει την υγεία μα και τις σχέσεις των ανθρώπων. «Μη θυμώνεις βρε αδερφέ! Πες και κανένα δεν βαριέσαι! Μια ζωή την έχουμε!»
Σύμφωνοι απολύτως αλά άσε με να βάλω ένα παραθυράκι στο τελευταίο σκέλος της φράσης σου. Εσύ είπες, πως έχουμε μόνο μια ζωή και ποιος μπορεί να διαφωνήσει και θέλει περί τούτου. Πάρα πολύ ωραία λοιπόν μα αφού καταλήξαμε πως μια είναι για τον καθένα, αξίζει να την ζει όπως επιθυμεί.
Ανεκτίμητο το ταξίδι σε αυτή την ζήση για τον καθένα κι ας το περάσει όπως λαχταρά. Δεν θα παρεμβάλει άσχημα στο δικό σου, μα κι εσύ κάτω τα χέρια σου από το αντίστοιχο του. Γιατί να παίξεις με την καρδιά, την ψυχή, το μυαλό του; Αφού δεν σε ενδιαφέρει πέρα από την ικανοποίηση του είναι σου. Μην γίνεσαι σκάρτος.
Από την άλλη θα μου πεις δεν φταις εσύ που ο άλλος παραμένει στο ροζ συννεφάκι της παιδικής του ηλικίας. Σωστά και πάλι, αλλά δεν σε πείραξε.
Γιατί με τα δίκια του θα γυρίσει να σου πει, χαϊβάνι εγώ, τσογλάνι εσύ, δεν λέει. Μη ρωτήσεις τότε το γιατί θυμώνεις. Διότι θα σου έρθει η απάντηση. Άκου να δεις επειδή όντως μια ζωή την έχουμε και μια καρδιά που δεν μπορεί να γίνει ότι να’ ναι. Αλλά όταν πονάει σφίγγεται για αυτό θυμώνω. Δεν μπορώ να την αλλάξω γιατί δεν της ταιριάζει η βρωμιά. Μα άνετα υιοθετώ τον θυμό όταν την παίζεις στην ρουλέτα.
Χριστίνα Ρογκάκου
“Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει.”
