13 Σεπτεμβρίου 2018
Share

Ο Χριστός έδωσε τρεις ευκαιρίες στον Πέτρο, εσύ πόσες χρειάζεσαι για να μ’αρνηθείς;

Post Views: 5

Πόσες, αλήθεια, φορές χρειάζεσαι για να μ’αδειάσεις εντελώς από σένα;
Πόσο ακόμη θα δικαιολογώ την απουσία σου, θα βαφτίζω την αγνωμοσύνη σου ιδιομορφία και την αδιαφορία σου εσωστρέφεια;
Πόσους δρόμους θα πρέπει να διαβώ εισχωρώντας στο λαβύρινθο του μυαλού σου για να ερμηνεύσω τις σιωπές σου;
Πότε θα σταματήσεις να εμφανίζεσαι από το πουθενά, κάθε που θαρρώ πως έχω καθαρίσει από σένα, και με ένα σου αφελές χαμόγελο να δίνεις το φιλί της ζωής στην καρδιά μου και παράταση στον κλινικά νεκρό έρωτα μου;
Αλήθεια, εσένα δε σε κούρασε αυτό το τανγκό; Ένα βήμα μπρος δύο πίσω;
Δεν ξεμεινες από φιγούρες;
Ακόμη να καταλάβεις ότι η κλεισούρα σε αρρωσταίνει; Δεν αναπνέεις, δε βλέπεις φως, δεν έχεις ορίζοντα.
Κι έτσι αιμορραγώντας και με βήμα σπασμένο χτυπάς κάθε λίγο την πόρτα της Κιβωτού μου για να σωθείς.
Μα δε φοβάσαι μήπως μια μέρα δε χωρέσει η Κιβωτός μου τη σωτηρία σου;
Γιατί έρχεσαι και ξανάρχεσαι; Γιατί δε φεύγεις;
Τι φοβάσαι περισσότερο, το μαζί ή τη μοναξιά;
Γιατί δεν τρέχεις μακρυά μου αφού δεν αντέχεις να είσαι κοντά μου;
Τρέμεις όταν προφέρεις τ’ όνομα μου.
Δειλιάζεις και κατεβάζεις το βλέμμα όταν είμαι εκεί.
Γυρνάς αλλού το κεφάλι.
Κι εγώ κάνω δήθεν πως δεν το είδα, καταπίνω μέσα μου τα δάκρυα και σου κάνω άλλη μια φορά τον κλόουν χαμογελώντας.
Κουράστηκα. Στο ξαναπα.
Ή μ’ακουλουθεις ή μ’αρνεισαι.
Ο Χριστός έδωσε τρεις ευκαιρίες στον Πέτρο. Εγώ που είμαι μια απλή θνητή πόσες να σου δώσω;

Post Views: 5

About Ανθή Γεώργα

Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει