“Δεν θέλω η γκόμενα μου να θυμίζει την μάνα μου”, είσαι σίγουρος;
Άντρες, ένα «καυτό» θέμα συζήτησης για όλες τις γυναίκες. Γύρω από αυτούς γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται πολλές αναλύσεις και σκέψεις για το τι πραγματικά πιστεύουν, πως σκέπτονται και τι εντέλει ψάχνουν στο αντίθετο φύλο από αυτούς. Πολλές φορές θα ακούσεις πως αυτοί θα έχουν πάντα έναν πιο απλοϊκό τρόπο σκέψης και ότι θέλουν θα το ζητήσουν. Κατά πόσο ισχύει όμως αυτό; Διότι ναι μεν εμείς τα κορίτσια μπορεί να είμαστε συχνά ιξης αφίξης και λίγο πιο περίπλοκες, αλλά και αυτοί τα θεματάκια τους τα έχουν ξεκάθαρα. Να δούμε ένα λοιπόν από αυτά που βασανίζει πολλούς από αυτούς και μας κάνει και μας να παρανοούμε ώρες ώρες;
Αν μπορούσαμε να του δώσουμε έναν τίτλο θα ήταν Μάνα, μανούλα, μαμά (του). Μια σχέση δυνατή, αγάπης και θυμού, βαθιά συναισθηματική και άτρωτη στους αιώνες των αιώνων. Και εκεί κορίτσι μου γλυκό θα είναι πάντα δυο πρωταγωνιστές εκείνος και η μαμά του. Έτσι λοιπόν πες, πως γνωρίζεις έναν άντρα, έρχεστε κοντά, δημιουργείται μια σχέση και κάποια στιγμή αρχίζουν και «σοβαρεύουν» τα πράγματα μεταξύ σας. Κατά πάσα πιθανότητα θα έχεις γνωρίσει και την άλλη γυναίκα της ζωής του και ίσως ένοιωσες το βλέμμα της να σε περνάει από ακτινογραφία. Παράλληλα την είδες να τον κανακεύει και αυτός από την μια να λιώνει και από την άλλη να δυσανασχετεί με τις περιποιήσεις της. Κι αφού έληξε η συνάντηση και μείνατε οι δυο σας υποθετικά μιλώντας στο σπίτι σας, γυρνάει και σου λέει: «Μωρό μου δεν θα ήθελα ποτέ να με κάνεις να νοιώσω ότι μου συμπεριφέρεσαι σαν την μάνα μου» και εσύ ψιθύρισες διακριτικά, χωρίς ποτέ να σε ακούσει «Άλλη όρεξη δεν είχα».
Με αυτόν τρόπο λοιπόν αρχίσατε να εξελίσσεται την κοινή σας ζωή. Η καθημερινότητα σας πέρα από την ανεμελιά και τον έρωτα άρχισε να παρουσιάζει και τις απλές βιοτικές ανάγκες, δουλειές του σπιτιού, μαγείρεμα και όλα τα σχετικά. Κι εσύ όπως είναι φυσικό, ζήτησες να μοιραζόσαστε όλες αυτές τις υποχρεώσεις με κάθε καλή διάθεση. Προσέφερες εσύ μα ζήταγες και την δικιά του συνεργασία. Και εκεί που άρχισες εσύ να πιστεύεις πως όλα κυλάνε όμορφα και απλά, είδες το έτερον ήμισυ σου να δυσανασχετεί. Ξεκινήσανε τα «Βρε αγάπη μου η μάμα μου όλα τα κατάφερνε μόνη της μες στο σπίτι και κουβέντα δεν έλεγε, εσύ γιατί είσαι διαφορετική;», « Κορίτσι μου το πουκάμισο μου το έχω συνηθίσει να είναι έτσι κι έτσι σιδερωμένο, σε παρακαλώ φτιάξ’ το λίγο», «Η μάνα μου έκανε λίγο αλλιώτικο αυτό το φαγητό και ήταν υπέροχο, δεν την παίρνεις ένα τηλέφωνο να σου πει πως το κάνει;» Και να λοιπόν που εσύ αρχίζεις να το παθαίνεις το εγκεφαλικό και γουρλώνουν τα μάτια σου. Ένοιωσες πως περνάς στην ζώνη του λυκόφωτος και λες μα τι γίνεται εδώ; Αλλιώς δεν μου τα έλεγε;
Όχι χαλάρωσε γλυκό μου κορίτσι! Και έλα να κάνουμε τις αποδοχές μας μαζί, χωρίς να τρελαθείς. Οι άντρες όσο και να σπας το κεφάλι σου εσύ, την μαμά τους θα την έχουν πάντα στον θρόνο της, θα είναι πάντα το πρότυπο της ιδανικής γυναίκας για αυτούς. Έτσι τους μάθανε αυτά ζητάνε! Απλά αυτή θα γκρινιάζει και θα έχει κάθε δικαίωμα σε αυτούς κι αυτό είναι εκείνο που δεν θέλουν σε σένα. Τώρα όμως είναι στο δικό σου χέρι να θέσεις τα όρια σου, να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και από εκεί και έπειτα να ψάξεις τις ισορροπίες με τον σύντροφο σου.
Κι αν δεν του αρέσει; Μην ανησυχείς νοιάσου για σένα και γίνε η κύρια από τις προτεραιότητες σου. Και όσον αφορά αυτόν πάντα θα υπάρχει η αγκαλιά της μαμάς για να τον παρηγορήσει!
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
