Η πορεία σε τεντωμένο σκοινί και η δύναμη της ευκαιρίας
Xαίρετε κυρίες και κύριοι. Ας υποθέσουμε ότι σας ζητάνε να ισορροπήσετε σε ένα τεντωμένο σκοινί που απέχει εκατοντάδες μέτρα από το έδαφος, με τις δυο άκρες του να είναι σε βράχια. Η θέα είναι πανέμορφη αλλά το παραμικρό λάθος θα σας οδηγήσει σε γκρεμοτσάκισμα. Αλήθεια θα επιχειρούσατε αυτή την πανέμορφη αλλά τόσο επικίνδυνη βόλτα;
To πιθανότερο είναι να απαντήσετε όχι. Δεν σας αδικώ. Ωραία η βόλτα, μαγευτική η θέα αλλά όχι και να γίνουμε κομμάτια. Κοίτα τώρα όμως που αυτή τη βόλτα την κάνετε κάθε μέρα. Είναι η ζωή σας. Είναι η ζωή μας. Ισορροπούμε κάθε μέρα ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, στο τυχαίο και το προγραμματισμένο, στα πρέπει και στα θέλω μας. Κάθε σκέψη μας και πράξη μας προκύπτει από δεδομένα και γεννά με τη σειρά της νέα δεδομένα.
Η διαφορά της ζωής μας με την ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί είναι μια αλλά ουσιώδης. Η ζωή δίνει ευκαιρίες. Για κάθε πτώση, πόνο, τσάκισμα της ζωής υπάρχει ακόμα μια ευκαιρία. Να γυρίσει ο τροχός, να απολαύσεις τη θέα σώος και αβλαβής την επόμενη φορά. Ευκαιρία φίλοι μου. Τι όμορφη λέξη, αλήθεια. Κουβαλά δύναμη, ελπίδα, όνειρα. Είναι ο ούριος άνεμος στο ταξίδι της ψυχής.
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Πως μπορεί και αντέχει τόσα ο άνθρωπος; Το ένστικτο της επιβίωσης είναι ισχυρό αναμφίβολα. Αλλά δεν θα αρκούσε μόνο αυτό αν δεν υπήρχε η ελπίδα. Η ευκαιρία. Η παράλογη πολλές φορές αλλά αναγκαία πίστη μας στην επόμενη φορά, στην επόμενη στιγμή. Υπάρχουν αμέτρητες προσωπικές και συλλογικές τραγωδίες. Παρόλα αυτά προχωρούμε. Προς τα πού μην με ρωτάτε. Προχωρούμε γιατί μέχρι και την τελευταία ανάσα μας ελπίζουμε και παλεύουμε. Είναι η ευχή και η κατάρα της ανθρώπινης φυλής.
Ο Janus bifrons των Ρωμαίων, ο διπρόσωπος Ιανός της ζήσης μας παίζει μαζί μας. Φανερώνει πότε το ένα πρόσωπο, πότε το άλλο. Μας θυμίζει ότι όλα, άσχημα και καλά, έρχονται σε ζεύγη. Οφείλουμε να κοιτάμε και τα δυο πρόσωπά του. Και να χαμογελάμε, ενίοτε πικρά. Γιατί θα ελπίζουμε πάντα σε μια ευκαιρία.
Τα σέβη μου.
Λουκάς Αναγνωστόπουλος
Μου αρέσει η γραφή και η έννοια της παρέας. Οι στιγμές που μοιράζεσαι, οι λέξεις που γίνονται ιδέες και αισθήματα. Οι άτακτες ερριμμένες σκέψεις μου μετατρέπονται σε λέξεις με την ελπίδα ότι ιδέες που μοιράζονται δεν πεθαίνουν ποτέ.
