18 Νοεμβρίου 2018
Share

Αιχμάλωτη κι ελεύθερη δίπλα σου

Βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις γεννούν τα μάτια σου

γκρίζο φόντο το βελούδο σου

σε μια απέραντη όψη φαντασμαγορικών αντιθέσεων

 

στενό το πέρασμα

κι οι κινήσεις μου αλλότριες

 

ανήκω εκεί που δεν ανήκει κανείς

 

σε τριάντα τρία δευτερόλεπτα

στην Τροία της ξυπόλυτης ανάγκης μου

παραδίνομαι

κι όποιο χέρι απλώσει να μου δώσει το χέρι του

συγγνώμη θα ζητήσω

 

δε χωράω σε άδειες τσέπες

δάμασα τα χρόνια που χόρεψαν δίπλα μου

κι εσύ αγάπη μου περίλαμπρη

έμαθες να αφουγκράζεσαι

όσα επιθυμούσα;

 

ανάσα μου αιθέρια

εγώ πάντα θα σε νοιάζομαι

γιατί πριν από το σπέρμα της ήβης σε αγκάλιαζα

και αγαλίαζε η ψυχή

 

πριν από το είναι μου

σε άγγιζε η ουσία των όλων

 

σε κάθε στιγμή που γεννιόμουν

σε κάθε στοργή που συλλάβιζαν τα χείλη μου

τα φωνήεντα του έρωτα

σ’ όλα εσύ εκεί

μέσα μου

γύρω μου

ανάμεσα

επιδέξια κι ανείπωτα

αιχμάλωτη κι ελεύθερη δίπλα σου.

Maria Voulgari

About Μαρία Βούλγαρη

















Μπορεί επίσης να σας αρέσει