Έρχονται Χριστούγεννα.. Πού να ‘σαι;

Αλήτισσα όμως αυτή η νύχτα! 
 
Ξεβράζει φαντάσματα από τα έγκατα της.
Φαντάσματα, που νόμιζες πως τα ‘χες θάψει βαθιά και δεν περίμενες να επιστρέψουν και να αρχίσουν πάλι να χορεύουν ξεδιάντροπα γύρω σου.
 
Σαββατόβραδο.. 
 
Μια βόλτα στην πόλη ήταν αρκετή..
Στην πόλη που ντύθηκε τα γιορτινά της και περιμένει την αναγέννηση.
 
Στην πόλη που δεν είσαι πουθενά..
 
Τα αστέρια κατεβήκανε, θαρρείς, από τον ουρανό και σκάλωσαν στα μπαλκόνια, παρέα με ηλεκτρικές, φωτεινές βροχές.
Δέντρα μικρά και μεγάλα, αληθινά και ψεύτικα, μέσα από τις τζαμαρίες των σπιτιών μα και παντού ολόγυρα, φορτωμένα φως και χρώματα, αντανακλούν τη λάμψη τους στους παγωμένους δρόμους.
Τόση ομορφιά!
 
Μα εσύ πουθενά.. 
 
Έρχονται Χριστούγεννα!
Για άλλη μια φορά.
Μελωδίες γνώριμες, γιορτινές χαϊδεύουν τα αυτιά σου, προκαλούν ευφορία, φέρνουν χαμόγελα.
Όλων η όψη αλλάζει, έστω και περιστασιακά.. έστω και επιφανειακά.. 
Για λίγο ξεγελιέται η ψυχή, πως ίσως υπάρχει ελπίδα να ομορφύνει κάποτε αυτός ο κόσμος.
Ίσως.. 
 
Που να γυρνάς; 
Χαμογελάς άραγε; 
 
Ναι.. 
Έρχονται Χριστούγεννα!
Τα παιδιά χαρούμενα περιμένουν.
Περιμένουν με γλυκιά αγωνία να πάρουν δώρα, να δουν τον Αϊ Βασίλη, να χιονίσει, να πουν τα κάλαντα, να φάνε μελομακάρονα και κουραμπιέδες, να κλείσουν τα σχολεία.
Όλοι περιμένουν τα Χριστούγεννα.
Όλοι πάντα κάτι περιμένουν.. 
 
Που να ‘σαι; 
Με σκέφτεσαι άραγε καθόλου; 
 
Θα περάσουν κι αυτά τα Χριστούγεννα.
Όπως κάθε φορά.
Όπως όλα που περνάνε.. 
Κι η πόλη θα μείνει πάλι ορφανή από φώτα και μουσικές.
Κι οι άνθρωποι θα σκύψουν πάλι το κεφάλι, θα προχωράνε βιαστικοί και δε θα χαμογελάνε.
Αφού τίποτα απ’ ό,τι περίμεναν δεν ήρθε τελικά.
Αφού όλα θα γίνουν και πάλι όπως πριν.
Σκοτεινά, σιωπηλά, ανέλπιδα.. 
 
Αφού ακόμα δε θα ‘χω πάρει μιαν απάντηση..
 
Ένιωσες, άραγε, ποτέ κάτι; 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *