Ευχές

Ας μου επιτραπεί το πρώτο μου άρθρο της χρονιάς να μην περιλαμβάνει τις συνηθισμένες μου αμπελοφιλοσοφίες,να μην είναι κάποια ιστορία, ούτε κάτι βιωματικό, όχι κάτι συναισθηματικό, κοινωνικό ή γενικού περιεχομένου αλλά μόνο μερικές ευχές βγαλμένες μέσα από την καρδιά μου. Εύχομαι λοιπόν:

Σπίτι για τους άστεγους.

Φαγητό για τους πεινασμένους.

Ειρήνη για τις εμπόλεμες χώρες.

Θάλασσα χωρίς νεκρούς.

Ορφανά παιδιά υιοθετημένα σε οικογένειες που θα τα αγαπήσουν.

Αγκαλιές για τους μόνους.

Γαλήνη για τις πονεμένες ψυχούλες.

Λίγη συντροφιά παραπάνω για τους ηλικιωμένους.

Υγεία για τους αρρώστους.

Πίστη γι΄αυτούς που έχασαν την ελπίδα τους.

Δύναμη γι΄αυτούς που λύγισαν.

Δουλειά  για τους ανέργους.

Κουράγιο για τους ξενιτεμένους.

Ίση μεταχείριση στους διαφορετικούς.

Χέρια που χαϊδεύουν παιδικά κεφαλάκια και όχι χέρια που χτυπάνε παιδικά σώματα.

Όνειρα γι΄αυτούς που έπαψαν να ονειρεύονται.

Θαύματα γι΄αυτούς που έπαψαν να τα πιστεύουν.

Αγάπη γι΄αυτούς που δεν αγαπήθηκαν.

Φώτιση για εμάς να βάλουμε το χεράκι μας για όλα τα παραπάνω, στο βαθμό που μπορούμε.

Έναν καλύτερο κόσμο για όλους μας.

Καλή χρονιά!

Εύα Κοτσίκου