Τι θα έλεγες να ξεκινούσες να ζεις;

Μην το αναβάλλεις!

Αλήτεψε, ταξίδεψε, γέλα δυνατά, χόρεψε στη μέση του δρόμου, γίνε μούσκεμα απ΄την βροχή, βγες βόλτα μία ηλιόλουστη μέρα, παίξε σαν παιδί.

Πιάσε τα όνειρά σου απ΄τα μαλλιά και κάνε τα δικά σου με το “έτσι θέλω” σε όποια ηλικία και να είσαι! Eρωτεύσου, τραγούδα και  ας έχεις φάλτσα φωνή, αγόρασε ένα παγωτό και κάτσε σε ένα πεζοδρόμιο να το απολαύσεις, γίνε χάλια με αυτό -δεν πειράζει-, χτυπήσου σε μία συναυλία.

Κάνε πλάκα, αυτοσαρκάσου, φτιάξε πύργους στην άμμο, μην είσαι μη μου άπτου και μηγιάγγιχτος. Τσαλακώσου -μη φοβάσαι- δεν σπας! Προσέφερε, μοιράσου, νοιάξου, αγάπα!

Μείνε νέος, μη γερνάς! Δεν έχεις χρόνο για να γερνάς.

Μην γκρινιάζεις.

ΖΗΣΕ !!!

Περαστικοί είμαστε σε τούτη εδώ τη ζωή.

Και όπως λέει και ο ποιητής: Δεύτερη δεν έχει.

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *