Τι θα έλεγες να ξεκινούσες να ζεις;
Μην το αναβάλλεις!
Αλήτεψε, ταξίδεψε, γέλα δυνατά, χόρεψε στη μέση του δρόμου, γίνε μούσκεμα απ΄την βροχή, βγες βόλτα μία ηλιόλουστη μέρα, παίξε σαν παιδί.
Πιάσε τα όνειρά σου απ΄τα μαλλιά και κάνε τα δικά σου με το “έτσι θέλω” σε όποια ηλικία και να είσαι! Eρωτεύσου, τραγούδα και ας έχεις φάλτσα φωνή, αγόρασε ένα παγωτό και κάτσε σε ένα πεζοδρόμιο να το απολαύσεις, γίνε χάλια με αυτό -δεν πειράζει-, χτυπήσου σε μία συναυλία.
Κάνε πλάκα, αυτοσαρκάσου, φτιάξε πύργους στην άμμο, μην είσαι μη μου άπτου και μηγιάγγιχτος. Τσαλακώσου -μη φοβάσαι- δεν σπας! Προσέφερε, μοιράσου, νοιάξου, αγάπα!
Μείνε νέος, μη γερνάς! Δεν έχεις χρόνο για να γερνάς.
Μην γκρινιάζεις.
ΖΗΣΕ !!!
Περαστικοί είμαστε σε τούτη εδώ τη ζωή.
Και όπως λέει και ο ποιητής: Δεύτερη δεν έχει.
https://www.youtube.com/watch?v=srU9ptLTwHI&feature=share&fbclid=IwAR1yZYkeJHErsJCubbnNWAM0S3V7UP6AUyalprqQPF4-if7_r6d7RvT3XcU
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
