Δε θα πάψω στιγμή να σου μιλώ

Εγώ θα σου μιλώ, να το ξέρεις!
 
Θα σου μιλώ μέχρι τα χείλη μου να ξεραθούνε κι ως να στεγνώσει η ψυχή μου..
Μέχρι που ο νους να μην μπορεί πια να γεννήσει άλλες λέξεις, εγώ θα σου μιλώ..
 
Εγώ θα σου μιλώ αγάπη μου κι ας ξέρω πως δε μ’ ακούς..
Κι ας ξέρω πως δε θα υπάρξει ποτέ μια ευκαιρία να μ’ ακούσεις..
Θα σου μιλώ, γιατί αλλιώς θα εκραγούν τα σωθικά μου..
 
Εγώ θα σου μιλώ κι ας μην το ξέρεις..
 
Θα σου μιλώ, γιατί δεν πρόλαβα όλα όσα ήθελα να σου τα μαρτυρήσω..
Γιατί δε μ’ άφησες ποτέ να σου μιλήσω, έτσι όπως ήθελα εγώ..
Γιατί έχτιζες τοίχους και φυλάκιζες τον ήχο της φωνής μου, που αγκομαχούσε ν’ ακουστεί..
Θα σου μιλώ μέχρι να κουραστούνε οι λέξεις μου και στο κενό να σωριαστούνε..
 
Εγώ θα σου μιλώ ανάσα μου..
 
Θα σου μιλώ με δάκρυα, θα σου μιλώ με μουσικές, με μονόλογους θα σου μιλώ..
Σ’ ένα χαρτί θα αδειάζω σκέψεις, σε μια οθόνη τα μάτια θα εξαντλώ, μα δε θα πάψω ούτε στιγμή να σου μιλώ..
 
Μισότρελα αερικά όλα εκείνα που δεν επέτρεψες να ειπωθούν, περιδιαβαίνουν ακούραστα τις νύχτες κι αποζητούνε λυτρωμό..
 
Εγώ θα σου μιλώ..
Θα σου μιλώ με όνειρα και θα τα στέλνω να σκαρφαλώνουν στο παραθύρι σου,
να ‘ρχονται να γρατζουνάν και να ματώνουν τους εφιάλτες σου..
 
Γιατί μόνο με αγάπη πάντα εγώ θα σου μιλώ..
Μ’ όλη εκείνη την αγάπη που φοβήθηκες ν’ αγγίξεις..
 
Ως να γίνει σιγή και λησμονιά.. 
 
Κατερίνα Πανταλέων 
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *