Η τσάμπα μαγκιά των κοινωνικών δικτύων

Στην παράγραφο 7 του άρθρου 4 του Συντάγματος ορίζεται ότι «τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες». Η εν λόγω διάταξη ουσιαστικά απαγορεύει την απονομή προνομίων και δικαιωμάτων με τα οποία συνδεόταν η αριστοκρατία. Να μου επιτραπεί το λογοπαίγνιο, αλλά θαρρώ πως με την απαγόρευση των τίτλων ευγενείας, χάθηκε και η ίδια η ευγένεια.
Και με την εμφάνιση των κοινωνικών δικτύων άνθησε και εξαπλώθηκε σα μάστιγα η αγένεια, η τσάμπα μαγκιά, η λασπολογία κρυμμένη πίσω από το φερετζέ μιας δήθεν άποψης, η δειλία και ο συμπλεγματισμός που βρήκαν την τέλεια έκφραση τους σε online εκτοξευόμενες μπηχτές.

Η Σούλα που συνάντησε τάχα μου τυχαία στην πλατεία το Μάκη, την ώρα που σουλατζάριζε με τον Μέμο που απορρίφθηκε στις auditions του Power of love και μόλις κάθισε και παρήγγειλε το freddo της ανέβασε δημόσια το “Μωρό μου, sorry , μα έχω βρει καλύτερο αγόρι..”.

Οι αναρτήσεις περί θεωριών για την αγάπη, τον έρωτα, την οικογένεια, απάντηση σε κάτι που έμαθε ο αναρτών για την αγάπη, τον έρωτα, την οικογένεια του διπλανού του.

Ο Υπουργός που απάντησε στο δημοσιογράφο με tweet υπερχειλούς σαρκαστικής υποστάσεως. Η αλεπού- πάσης ηλικίας,  χρώματος, φύλου- που όσα δε φτάνει, τα κάνει κρεμαστάρια στο Facebook. Λίγα τα παραδείγματα εδώ, πάμπολλα στην καθημερινότητα μας.

Η χαιρεκακία, η ζηλοφθονία, η υποκρισία, η διπροσωπία πανταχού παρούσες. Και επενδεδυμένες με την κάπα μιας ηλίθιας έπαρσης. Λες και έχει ειπωθεί καμία εξυπνάδα. Λες και ο φωτογραφιζόμενος αποδέκτης κάθε τέτοιας ανάρτησης έχει δεχθεί κατάφωρο πλήγμα.

Συμβάλλουν, βλέπετε, στη δημιουργία αυτής της ψευδαίσθησης οι αυλικοί, τα αυθόρμητα, τα πληρωμένα και τα από σπόντα likes. Όλοι καθημερινά διαβάζουμε τέτοιες υπαινικτικές αναρτήσεις που αφορούν σε πρόσωπα που γνωρίζουμε ή σ’ εμάς. Όλοι έχουμε μπει στο τριπάκι να “απαντήσουμε” δημοσίως.
Κακώς! Διότι ήδη έχουμε αφήσει κάποιον άλλον να μας χειριστεί.

Τα πράγματα είναι απλά. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσο και να εξελιχθούν οι μορφές επικοινωνίας και έκφρασης, η ευγένεια, η ευθύτητα, η αξιοπρέπεια είναι αρχές διαχρονικές που όσοι τις έχουμε διδαχθεί, οφείλουμε να τις εφαρμόζουμε σε κάθε έκφανση του βίου μας.

Τα λόγια που απευθύνει κάποιος δεν χαρακτηρίζουν παρά μόνο τον ίδιο. Όταν έχουμε πρόβλημα με κάποιον, τον βρίσκουμε και του το λέμε κατά πρόσωπο. Αν διαφωνούμε με κάτι και θέλουμε να τοποθετηθούμε δημόσια, ας έχουμε την παρρησία, την ωριμότητα και τη συγκρότηση να το κάνουμε αιτιολογημένα και ευπρεπώς.

Είναι καιρός να θυμηθούμε τα αυτονόητα. Enough με την κυριαρχία της σπόντας και της τσόντας! 

Ανθή Γεώργα

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *