Ρόλοι

Χανόμαστε σε ρόλους,
Σε στιγμές σιωπής,
Και γινόμαστε ηθοποιοί,
Σε ένα Θέατρο υπόγειο
Που βγάζει δίψα για ζωή.

Ζητά λύτρωση η ψυχή,
Την κάθαρση, την τέρψη,
Την δύναμη και το πάθος
Το όνειρο πού πήγε;
Χάθηκε στην στροφή;

Δεν θέλω δαίμονες άλλο,
Βαρέθηκα το σκότος,
Πονάω στην σκέψη
Και το σώμα νοσεί.
Στην νηνεμία μονάχα ποντάρω.

Φοβάμαι και Τρέχω,
Για να ξεχάσω ιδέες
Και να διώξω φωνές.
Αλλά δεν σβήνω την ελπίδα.
Αυτήν την δεύτερη ύπαρξή μου.

Νικόλ Παπαδοπούλου
Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας & Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α
Μέλος προώθησης Ρητορικής Τέχνης στην διδασκαλία
Σπουδάστρια του Θεάτρου “Ανδρέας Βαρούχας”