Τόσες φορές έσπασες τα μούτρα σου ελπίζοντας πως οι άνθρωποι θα φανούν καλοσυνάτοι. Άλλες τόσες σκούπισες τα μάτια σου νιώθοντας το πόνο του γιατί ο κόσμος να είναι τόσο σκληρός. Μα άκρη δεν έβγαλες για να ανακουφιστεί η ψυχή σου.
Από την άλλη κάποιες στιγμές σαν άνθρωπος που είσαι κι εσύ μπήκες στον πειρασμό να ευχηθείς το ίδιο φέρσιμο που είχε εσένα δέκτη να γυρίσει πάνω στον πομπό του. Να νοιώσει πως είναι να σε πονάνε με τον ίδιο τρόπο μπας και καταλάβει. Αλλά το μετάνιωσες την ίδια στιγμή πριν το ξεστομίσεις, γιατί πέραν του ότι δεν σου ταιριάζει εσένα αυτή η συμπεριφορά ο άλλος μπορεί να μην καταλάβαινε.
Έτσι λοιπόν αφού τα κατάπιες τα φαρμάκια σου, το φιλοσόφησες. Όσα άσχημα συναισθήματα και να επιτρέψεις να κάτσουν στην ψυχή σου, μόνο εσένα θα καταφέρουν να βλάψουν. Εσένα θα μαυρίσουν, εσένα θα πονέσουν, οι άλλοι είναι ανθεκτικοί. Γιατί θέλει παλικαρίσια καρδιά η καλοσύνη για να φωλιάσει μέσα της. Οπότε τι κάνουμε για να αντεπεξέλθουμε και όπως λέει και το τραγούδι να παραμείνουμε ζωντανοί μέχρι το χειροκρότημα; Θα σου πω το μυστικό μου κι αν θέλεις κράτησε το στην ζωή σου.
«Να είναι αυτοί καλά, να’ μαστε εμείς καλύτερα». Τόσο απλά, τόσο γλυκά χωρίς ίχνος κακίας. Διότι είπαμε εμείς δεν έχουμε κοινές συνιστώσες με αυτό το συναίσθημα. Μην επιτρέψεις σε κανέναν που θα σε πληγώσει να σε κάνει ίδιο με αυτόν. Πες ένα καλή καρδιά και πίστεψε με η ζωή είναι δίκαια στις επιστροφές και τις πληρωμές της.
Χριστίνα Ρογκάκου
“Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει.”
