Βαρέθηκα να αναζητώ αυθεντικούς ανθρώπους
Είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά και σε σπρώχνουν να ψάχνεις όλο και πιο βαθιά για να ανακαλύψεις τους ανθρώπους.
Έχω νοσταλγήσει ανθρώπους ειλικρινείς, ωραίους, με μπέσα που αυτό που θα μου λένε αυτό θα είναι.
Που δεν θα με παραμυθιάζουν.
Που δεν θα ψάχνω στα μάτια τους να ανακαλύψω την αλήθεια.
Που δεν θα ψάχνω στα λόγια τους να καταλάβω αν είναι ειλικρινείς όταν μου μιλάνε.
Βαρέθηκα να αναζητώ κάποιον για να μπορώ να μιλάω μαζί του χωρίς να αναρωτιέμαι αν θα με κριτικάρει για να φαίνεται εκείνος ενάρετος ή αν θα με εκθέτει μόλις θα γυρίζω την πλάτη μου για να δείχνει εκείνος ο καλός.
Βαρέθηκα να αναζητώ αυθεντικούς ανθρώπους γιατί όσο κι αν έχω ψάξει έχουν εκλείψει.
Δεν θέλω ανθρώπους που η επιπολαιότητά τους είναι μεγαλύτερη από την χαζομάρα τους.
Θέλω αυτούς τους παλιούς που όταν σου μιλάνε αποδεικνύουν την γνησιότητά τους με ένα βλέμμα.
Που η ευαισθησία τους θα μιλάει στην καρδιά μου και που θα τους ψάχνω όταν θα θέλω κάποιον μιλήσω.
Που θα έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν μαζί μου χωρίς πολλά λόγια.
Που δεν θα κλειδώνομαι όταν θα τους κοιτάω, που θα γίνομαι χείμαρρος και θα τους ανοίγω την καρδιά μου.
Σε μια εποχή που η υποκρισία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο εγώ δεν θέλω να συμμετάσχω.
Θέλω αυτούς τους λίγους, τους γνήσιους ανθρώπους, τους αυθεντικούς όχι τους καμουφλαρισμένους που σκοπό έχουν να με βλάψουν.
Θέλω αληθινά χαμόγελα όταν χαίρονται για μένα και να μου μεταδίδουν την αύρα τους, όχι σκοτεινά και ύπουλα χαμόγελα χωρίς λάμψη που σκοπό έχουν να με ξεγελάσουν και να μου ρίξουν λάσπη στα μάτια.
Δεν θέλω να με καλοπιάνουν, ούτε να μου λένε αυτά που θέλω να ακούσω.
Θέλω να μου λένε την γνώμη τους ευθέως ακόμα και όταν αυτή δεν μου αρέσει.
Τα συγκαταβατικά χτυπήματα στην πλάτη με χαλάνε και μόνο αξιοπιστία δεν μου δηλώνουν.
Η ειλικρίνεια είναι αρετή και χρειάζεται κότσια για να μπορείς να την υποστηρίξεις.
Αυτός που μέχρι χθες έμοιαζε κάλπικος στα μάτια σου και ξαφνικά άλλαξε συμπεριφορά απέναντι σου κάπου αποσκοπεί, κάπου στοχεύει. Δεν άρχισε να σε σέβεται έτσι ξαφνικά, κάτι θέλει από σένα.
Μην του δώσεις χώρο να το πάρει.
Όλοι δείχνουν καλοί απέναντί σου ώσπου να πιάσουν τον στόχο τους.
Σου λένε για να σε πείσουν ότι θέλουν το καλό σου.
Αρκεί το δικό σου καλό να μην είναι μεγαλύτερο από το δικό τους.
Μην τους πιστεύεις.
Αυτοί είναι που γεμίσαν με υποκρισία τον κόσμο.
Αυτοί είναι που σε χτυπούν συγκαταβατικά στην πλάτη.
Μην γυρίσεις, αγνόησέ τους και προχώρα.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
